Αφήστε δε τα social media, εκεί και αν έγινε χαμός με την ιστορία του βρέφους από τη Συρία που θεωρήθηκε πως κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τους γονείς του.
18 Φεβρουαρίου 2020Χωρίς περαιτέρω σχόλια αντιγράφουμε απλώς το post του δικηγόρου Βασίλη Σωτηρόπουλου.
Η υπόθεση της κακοποίησης του 11μηνου παιδιού που πέθανε αναδεικνύεται στην καλύτερη επιβεβαίωση του μηδενι δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσεις.
1ο στάδιο: δημοσιοποίηση της είδησης. Σχόλια κοινού: κρεμάστε τους, κάψτε τους, δεν το χωράει ο νους κτλ.
2ο στάδιο: ο νευρολόγος εξηγεί ότι το ιατρικό ιστορικό του παιδιού (που είχε σοβαρότατο πρόβλημα υγείας) περιλάμβανε αγωγή με υπόθετα και στο τέλος, επειδή δεν τα δεχόταν, με κλύσμα που κι αυτό δεν το ήθελε φυσικά ο ασθενής. Επίσης λέει ότι τα ευρήματα είναι συνήθη για αυτή την αγωγή. Τα αδέλφια του δεν είχαν κανένα ίχνος κακοποίησης.
Τι θα είχε συμβεί, λοιπόν, αν οι γονείς αντί για τους θεσμούς είχαν παραδοθεί στους σχολιαστές του πρώτου σταδίου;
Θα δούμε κανένα ΜΜΕ να τηρεί την δεοντολογία; Θα μάθουμε ποτέ ότι δεν ισχύει ανεπιφύλακτα η πρώτη εντύπωση;
Και όπως πολύ σωστά γράφει και η δημοσιογράφος της «Εφ.Συν.» Χριστίνα Παπασταθοπούλου, «όταν πρόκειται για μωρά,για βρέφη, για ψυχούλες, για ιστορίες που από την αρχή έχουν κενά, περιμένετε να ολοκληρωθεί η έρευνα και μετά να βγάλετε το μίσος και την απανθρωπιά σας για τους γονείς που έτυχε να είναι πρόσφυγες. Και συμπληρώνω γιατί μόλις τώρα έγινε γνωστή η είδηση: Ελεύθεροι οι γονείς του βρέφους δεν υπάρχει σεξουαλική κακοποίηση. Τι έχετε να πείτε τώρα ανθρωπάκια;».
Φταίνε βέβαια και οι ιατροδικαστές...
