Υπάρχει ψυχή έστω και σε μορφή αμοιβάδας όταν σχολιάζεις την εμφάνιση ενός ανθρώπου με πρόβλημα υγείας;

Υπάρχει ψυχή έστω και σε μορφή αμοιβάδας όταν σχολιάζεις την εμφάνιση ενός ανθρώπου με πρόβλημα υγείας;
Ακολουθήστε μας στο Google news

Οι δημοσιογράφοι γράφουν για τον Στέφανο Κασιμάτη της «Καθημερινής» και το εμετικό του σχόλιο.

28 Αυγούστου 2020

«Ω, οι μπούκλες! Πού πήγαν οι ασημένιοι βόστρυχοι; Αυτοί που κάποτε (μόλις πριν από έναν χρόνο) σκίαζαν το πλατύ μέτωπο του Κατρούγκαλου! Νομίζω, μπουλντόζα πρέπει να οδηγούσε ο πανδαμάτωρ όταν πέρασε ίσως ήταν και λίγο μεθυσμένος. Ας καταγραφεί, παρακαλώ, η θλιβερή απώλεια ως ακόμη ένα από τα εγκλήματα της Δεξιάς…» έγραψε ο Κασιμάτης ως λεζάντα κάτω από μια φωτογραφία του Γιώργου Κατρούγκαλου στη σημερινή «Καθημερινή». Παρακάτω ορισμένες από τις αντιδράσεις συναδέλφων του (update). 

Νίκος Μπογιόπουλος

ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΙΑ
α) Είναι γνωστό στους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους ότι ο Κατρούγκαλος πέρασε πρόσφατα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
β) Ο Κασιμάτης της Καθημερινής, παρότι γνωστό το πρόβλημα, έγραψε προχτές κάτω από την φωτογραφία του Κατρούγκαλου τα εξής: «Ω, οι μπούκλες! Πού πήγαν οι ασημένιοι βόστρυχοι; Αυτοί που κάποτε (μόλις πριν από έναν χρόνο) σκίαζαν το πλατύ μέτωπο του Κατρούγκαλου! Νομίζω, μπουλντόζα πρέπει να οδηγούσε ο πανδαμάτωρ όταν πέρασε ίσως ήταν και λίγο μεθυσμένος. Ας καταγραφεί, παρακαλώ, η θλιβερή απώλεια ως ακόμη ένα από τα εγκλήματα της Δεξιάς…».
γ) Με τον Κατρούγκαλο μας χωρίζει πολιτικό-ιδεολογικό ποτάμι αγεφύρωτο.
δ) Με τον Κασιμάτη, με την παλιανθρωπιά που παριστάνει για "χιούμορ" τις τριχοειδείς εξυπναδίτσες της με την υγεία των ανθρώπων και με όσους την φιλοξενούν, μας χωρίζει άβυσσος.

 

 

 

Τζίνα Μοσχολιού

Είναι δυνατόν να κοροϊδεύεις δημόσια κάποιον για την αλλαγή στην εμφάνιση του, πόσο μάλλον όταν αυτή παραπέμπει ευθέως σε ασθένεια; Δεν το χωράει ο νους μου, δεν θα το χωρέσει ποτέ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ελενα Ακρίτα

Όταν ήμουν 25 χρονών, με κάλεσε η Ελένη Βλαχου η μεγάλη κυρία της δημοσιογραφίας και μου πρότεινε να εργαστώ στην εφημεριδα ‘ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ’. Μεγάλη τιμή αυτή η πρόταση για μια νεαρή δημοσιογράφο - ασχέτως που τελικά αποφασισα να παραμείνω στο συγκρότημα Λαμπράκη.
Θυμάμαι με πόσο δέος πάτησα το κατώφλι αυτής της ιστορικής εφημερίδας και του γραφείου όπου με υποδέχτηκε η πίστη της γραμματέας της Ε.Β. Λίτσα Παπαβασιλείου (αν δεν απατώμαι). Βλέπετε, η ‘Κ’ ήταν κάτι σαν ιερή αγελάδα για εμάς τους νέους.
Επί χούντας, η αναστολή της έκδοσης της την 21η Απριλίου 1967 και η άρνηση της Ελένης Βλάχου να συνεχίσει την κυκλοφορία των εντύπων της, παρά τις απειλές των στρατιωτικών , ήταν μία απόφαση γενναία και καθαρά πολιτική, χωρίς άλλες σκοπιμότητες.
Η ‘Κ’ θα παρέμενε για χρόνια στην κορυφή μέχρι που η Ελένη Βλαχου, την πούλησε στον Κοσκωτά.
Αυτά.
Για τον Στεφανό Κασιμάτη δεν έχω κάτι να πω. Τα λέει όλα μόνος του στην θλιβερή λεζάντα.