Ακολουθήστε μας στο Google news
Πριν από λίγο καιρό είχα μια συνομιλία μέσω mail με την Adriana Rubio, συγγραφέα του βιβλίου “Layne Staley: Angry chair”, η οποία αυτή την περίοδο είναι αναμεμειγμένη με τη δημιουργία της ταινίας για τον Layne Staley, η οποία θα λέγεται “Get born again”.
Aς ελπίσουμε μες στην φετινή χρονιά να κυκλοφορήσει η συγκεκριμένη ταινία και να είναι τόσο καλή όσο φαίνεται να θέλουν η Adriana και οι συνεργάτες της. Τα προβλήματα είναι πολλά, εύχομαι πάντως οι υπεύθυνοι να βρουν τον τρόπο να την ολοκληρώσουν και να την κυκλοφορήσουν. Προς το παρόν γνωρίζουμε ότι έχουν βρεθεί οι ηθοποιοί που θα αναλάβουν τους αντίστοιχους ρόλους και όταν υπάρξουν περισσότερα νέα για την πορεία της, θα σας ενημερώσουμε.
Πώς προέκυψε και το βιβλίο σου έγινε ταινία;
Είναι μια αναγέννηση του βιβλίου “Layne Staley: Angry chair”, που ήταν το πρώτο που κυκλοφόρησα για τον Layne τον Ιανουάριο του 2003. Το “Get born again” είναι μια πιο ενημερωμένη έκδοση που περιλαμβάνει δύο νέα κεφάλαια, μερικές νέες φωτογραφίες και ολόκληρη την συνέντευξη που είχα κάνει μέσω τηλεφώνου με τον Layne. H ιδέα να κάνουμε μια ταινία για τον Layne προέκυψε μερικούς μήνες μετά την επίσημη κυκλοφορία του Βιβλίου “Get born again”, το 2006.
Επικοινώνησε μαζί μου ένας κινηματογραφιστής από την Philadelphia ονόματι Eric Moyer, για την πιθανότητα να κάνουμε μια ταινία που θα βασίζεται στο βιβλίο μου. Ήμασταν και οι δύο πολύ ενθουσιασμένοι αλλά έπρεπε να γίνει αρκετή δουλειά και εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος. Η δημιουργία μια ταινίας, ανεξαρτήτως του θέματός της, είναι μια μακρόχρονη διαδικασία και όσον αφορά την περίπτωση για τον Layne ένοιωσα ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να γίνει έτσι όπως τέθηκαν τα πράγματα εξ αρχής. Αν και δεν επικοινώνησα ξανά με τον Moyer, η ιδέα της ταινίας ήταν ακόμα στο μυαλό μου.
Λαμβάνεις μέρος στην δημιουργία της ταινίας, έχεις κάποιες πληροφορίες να μας δώσεις;
Έχω επιλέξει προσεκτικά τους ανθρώπους με τους οποίους θέλω να συνεργαστώ, σαν να ήμαστε μια οικογένεια. Το film είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή και είμαστε αποφασισμένοι να το τελειώσουμε χωρίς να επιτρέψουμε σε οποιονδήποτε φαντασμένο παραγωγό του Hollywood να κάνει πλάκα με την ιστορία του Layne ή να τον παρουσιάσει σαν ένα τελειωμένο “junkie”. Αφιερώσαμε αρκετό χρόνο στο να εξηγούμε τι αφορά η ταινία, αλλά μάταια. Διαπιστώσαμε ότι για το Hollywood, o Layne Staley είναι άλλος ένας rock star που πέθανε από overdose. Δεν ήθελαν να τον παρουσιάσουν διαφορετικά, ή μάλλον θα έλεγα ότι δεν ήθελαν ο κόσμος να δει την αληθινή πλευρά της ιστορίας αυτής.
Η δημιουργία της ταινίας περιλαμβάνει μερικά βήματα που πρέπει να κάνεις αργά και σταθερά. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η χρηματοδότηση αλλά δουλεύουμε με τους σωστούς ανθρώπους τώρα πια. Καταλαβαίνουν ποιος ήταν ο Layne Staley, το τί θέλουμε να δείξουμε στο film και το πώς. Έναν φοβερό καλλιτέχνη, ονειροπόλο, θεραπευτή και πόσο αγαπητός ήταν σαν άνθρωπος.
Πώς θα περιέγραφες τον Layne Staley σαν άνθρωπο αλλά και σαν καλλιτέχνη;
O Layne ήταν ένας υπέροχος καλλιτέχνης, ονειροπόλος και εξαιρετικά γλυκός άνθρωπος. Ένιωθε βαθιά μέσα του ότι ήταν σε μια πνευματική αποστολή μέσω της μουσικής του, αλλά όχι μέσω της rock προβολής. Ήταν πολύ πνευματικός άνθρωπος.
Οι επανασυνδεμένοι ALICE IN CHAINS κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο χωρίς τον Layne. Πώς θα το σχολίαζες;
Οι ALICE IN CHAINS ανήκουν στον Layne μιας και ήταν ο αποκλειστικός δημιουργός του ονόματος και του logo της μπάντας. Υπάρχει μια μεγάλη σημασία σε αυτές τις λέξεις και νομίζω ότι οι Jerry, Sean και Mike το γνωρίζουν πολύ καλά. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει τρόπος να αντικαταστήσεις τον Layne οπότε νομίζω ότι το νέο line up των ΑLICE IN CHAINS μπορεί να βοηθήσει στο να κρατηθεί η μνήμη και το μήνυμα του Layne ζωντανό στην μουσική κοινότητα.
Να σημειωθεί ότι ο δίσκος των ALICE IN CHAINS “Black gives way to blue”(μαζί με αυτόν των MASTODON) ήταν για το σύνολο του παγκόσμιου μεταλλικού τύπου η καλύτερη κυκλοφορία του 2009.
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.
Πριν από λίγο καιρό είχα μια συνομιλία μέσω mail με την Adriana Rubio, συγγραφέα του βιβλίου “Layne Staley: Angry chair”, η οποία αυτή την περίοδο είναι αναμεμειγμένη με τη δημιουργία της ταινίας για τον Layne Staley, η οποία θα λέγεται “Get born again”.
05 Φεβρουαρίου 2010Πριν από λίγο καιρό είχα μια συνομιλία μέσω mail με την Adriana Rubio, συγγραφέα του βιβλίου “Layne Staley: Angry chair”, η οποία αυτή την περίοδο είναι αναμεμειγμένη με τη δημιουργία της ταινίας για τον Layne Staley, η οποία θα λέγεται “Get born again”.
Aς ελπίσουμε μες στην φετινή χρονιά να κυκλοφορήσει η συγκεκριμένη ταινία και να είναι τόσο καλή όσο φαίνεται να θέλουν η Adriana και οι συνεργάτες της. Τα προβλήματα είναι πολλά, εύχομαι πάντως οι υπεύθυνοι να βρουν τον τρόπο να την ολοκληρώσουν και να την κυκλοφορήσουν. Προς το παρόν γνωρίζουμε ότι έχουν βρεθεί οι ηθοποιοί που θα αναλάβουν τους αντίστοιχους ρόλους και όταν υπάρξουν περισσότερα νέα για την πορεία της, θα σας ενημερώσουμε.
Πώς προέκυψε και το βιβλίο σου έγινε ταινία;
Είναι μια αναγέννηση του βιβλίου “Layne Staley: Angry chair”, που ήταν το πρώτο που κυκλοφόρησα για τον Layne τον Ιανουάριο του 2003. Το “Get born again” είναι μια πιο ενημερωμένη έκδοση που περιλαμβάνει δύο νέα κεφάλαια, μερικές νέες φωτογραφίες και ολόκληρη την συνέντευξη που είχα κάνει μέσω τηλεφώνου με τον Layne. H ιδέα να κάνουμε μια ταινία για τον Layne προέκυψε μερικούς μήνες μετά την επίσημη κυκλοφορία του Βιβλίου “Get born again”, το 2006.
Επικοινώνησε μαζί μου ένας κινηματογραφιστής από την Philadelphia ονόματι Eric Moyer, για την πιθανότητα να κάνουμε μια ταινία που θα βασίζεται στο βιβλίο μου. Ήμασταν και οι δύο πολύ ενθουσιασμένοι αλλά έπρεπε να γίνει αρκετή δουλειά και εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος. Η δημιουργία μια ταινίας, ανεξαρτήτως του θέματός της, είναι μια μακρόχρονη διαδικασία και όσον αφορά την περίπτωση για τον Layne ένοιωσα ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να γίνει έτσι όπως τέθηκαν τα πράγματα εξ αρχής. Αν και δεν επικοινώνησα ξανά με τον Moyer, η ιδέα της ταινίας ήταν ακόμα στο μυαλό μου.
Λαμβάνεις μέρος στην δημιουργία της ταινίας, έχεις κάποιες πληροφορίες να μας δώσεις;
Έχω επιλέξει προσεκτικά τους ανθρώπους με τους οποίους θέλω να συνεργαστώ, σαν να ήμαστε μια οικογένεια. Το film είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή και είμαστε αποφασισμένοι να το τελειώσουμε χωρίς να επιτρέψουμε σε οποιονδήποτε φαντασμένο παραγωγό του Hollywood να κάνει πλάκα με την ιστορία του Layne ή να τον παρουσιάσει σαν ένα τελειωμένο “junkie”. Αφιερώσαμε αρκετό χρόνο στο να εξηγούμε τι αφορά η ταινία, αλλά μάταια. Διαπιστώσαμε ότι για το Hollywood, o Layne Staley είναι άλλος ένας rock star που πέθανε από overdose. Δεν ήθελαν να τον παρουσιάσουν διαφορετικά, ή μάλλον θα έλεγα ότι δεν ήθελαν ο κόσμος να δει την αληθινή πλευρά της ιστορίας αυτής.
Η δημιουργία της ταινίας περιλαμβάνει μερικά βήματα που πρέπει να κάνεις αργά και σταθερά. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η χρηματοδότηση αλλά δουλεύουμε με τους σωστούς ανθρώπους τώρα πια. Καταλαβαίνουν ποιος ήταν ο Layne Staley, το τί θέλουμε να δείξουμε στο film και το πώς. Έναν φοβερό καλλιτέχνη, ονειροπόλο, θεραπευτή και πόσο αγαπητός ήταν σαν άνθρωπος.
Πώς θα περιέγραφες τον Layne Staley σαν άνθρωπο αλλά και σαν καλλιτέχνη; O Layne ήταν ένας υπέροχος καλλιτέχνης, ονειροπόλος και εξαιρετικά γλυκός άνθρωπος. Ένιωθε βαθιά μέσα του ότι ήταν σε μια πνευματική αποστολή μέσω της μουσικής του, αλλά όχι μέσω της rock προβολής. Ήταν πολύ πνευματικός άνθρωπος.
Οι επανασυνδεμένοι ALICE IN CHAINS κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο χωρίς τον Layne. Πώς θα το σχολίαζες;
Οι ALICE IN CHAINS ανήκουν στον Layne μιας και ήταν ο αποκλειστικός δημιουργός του ονόματος και του logo της μπάντας. Υπάρχει μια μεγάλη σημασία σε αυτές τις λέξεις και νομίζω ότι οι Jerry, Sean και Mike το γνωρίζουν πολύ καλά. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει τρόπος να αντικαταστήσεις τον Layne οπότε νομίζω ότι το νέο line up των ΑLICE IN CHAINS μπορεί να βοηθήσει στο να κρατηθεί η μνήμη και το μήνυμα του Layne ζωντανό στην μουσική κοινότητα.
Να σημειωθεί ότι ο δίσκος των ALICE IN CHAINS “Black gives way to blue”(μαζί με αυτόν των MASTODON) ήταν για το σύνολο του παγκόσμιου μεταλλικού τύπου η καλύτερη κυκλοφορία του 2009.
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.
