Ακολουθήστε μας στο Google news

Ο Guardian αναρωτιέται αν είναι το «the best concert film ever made?» και του βάζει 5 στα 5.

Είναι ένα ντοκιμαντέρ του Questlove για το ξεχασμένο Harlem Cultural Festival του 1969, το «μαύρο Γούντστοκ». Ενα φεστιβάλ που έγινε στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, μόνο με μαύρους καλλιτέχνες και μαύρους θεατές, και με ονόματα -στην ακμή τους- όπως οι Stevie Wonder, Mahalia Jackson, Nina Simone, Sly & The Family Stone, The Chambers Brothers, Gladys Knight & The Pips, The Staple Singers, B.B.King και πολλοί άλλοι.

Το φεστιβάλ είχε κινηματογραφηθεί στο σύνολό του αλλά τότε δεν ενδιαφέρθηκε κανένας να το αγοράσει. Το υλικό ξεχάστηκε, αργότερα «θάφτηκε» και ανακαλύφθηκε τυχαία πολλά χρόνια αργότερα (2004) με αποτέλεσμα να γίνει ταινία μισό αιώνα μετά. Το πήρε ο Questlove κι έφτιαξε ένα αριστούργημα με, πέραν όλων των άλλων, ιστορική αξία. Ένας ύμνος στη μουσική και την κουλτούρα των Αφροαμερικανών και της Μαύρης Δύναμης.

Την παραγωγή του τότε φεστιβάλ έκανε ο Tony Lawrence έχοντας την αμέριστη υποστήριξη του φιλελεύθερου Ρεπουμπλικανού λευκού δήμαρχου της Νέας Υόρκης, John Lindsay. Την ασφάλεια του Harlem Cultural Festival ανέλαβαν οι Black Panthers και πραγματοποιήθηκε για έξι Σαββατοκύριακα στο Mount Το Morris Park στην καρδιά του Χάρλεμ, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Dr Martin Luther King.

Στο φιλμ SSummer of Soul (...Or, When the Revolution Could Not Be Televised) (όπως είναι ο πλήρης τίτλος του) οι μουσικές του φεστιβάλ ανακατεύονται με τα πολιτικο-κοινωνικά γεγονότα της εποχής. Παράδειγμα η δημοσιογράφος Charlayne Hunter-Gault θυμάται τη μάχη που έδωσε για να πείσει τους New York Times να χρησιμοποιούν το «Black» και όχι το «negro» για τους μαύρους. 

Τα βραβεία που έχει πάρει είναι αμέτρητα, όπως το Best Documentary Feature στα Οσκαρ και Best Music Film στα Grammy. Ενώ στα Critics' Choice Documentary Awards κέρδισε και στις 6 κατηγορίες που ήταν υποψήφιο.