Το νέο του άλμπουμ «ANIME» μόλις κυκλοφόρησε από την Inner Ear Records και προκαλεί ντελίριο στα social.
08 Μαΐου 2022
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει με τον Φοίβο Δεληβοριά την τελευταία δεκαετία. Η εξέλιξή του, η ωριμότητά του, τα επίπεδα που ανεβαίνει ένα-ένα, σε αφήνουν άναυδο. Σε όλες τις εκφάνσεις του. Ως συνθέτης και στιχουργός, ως τραγουδιστής, ως κονφερασιέ, ως «θιασάρχης» (με την άλα «Μάντρα» του Αττίκ, «Ταράτσα» του), ως συνδικαλιστής (για τα πνευματικά δικαιώματα), ως πολιτικοποιημένη προσωπικότητα, ως καλλιτέχνης με κοινωνική και ακτιβιστική ευαισθησία. Και όλα αυτά χωρίς να χάσει το χιούμορ του και το απόλυτα cool στυλ του.
Ολα τα παραπάνω αποτυπώνονται πλήρως στο νέο του, εξαιρετικό, άλμπουμ. Φοίβος 100% θα έλεγα. Αλλού με εσωστρέφεια και χαμηλούς τόνους όπως στο «Ένα Σάββατο που μοιάζει Κυριακή» (καταπληκτικό!), στο «Κάποια παιδάκια» και στα «Ψέματα», αλλού με οργή όπως στην «Αγρια Ορχιδέα», αλλού με τζαζ διάθεση όπως στο «Απόψε είμαι κοντά σου» και αλλού, τέλος, σπαραχτικά όπως στο τραγούδι για την Ελένη Τοπαλούδη. «Σκέφτομαι την Ελένη Τοπαλούδη / Κι αν θαχε κάποιο λόγο ένα τραγούδι / Που ν’ ανεβεί στα δίκτυα που την πνίξαν / Στη θάλασσα να πέσει που την ρίξαν», τραγουδάει. Πρόλαβε και το έπαιξε μία φορά live στο Κύτταρο πριν κλείσουμε για την πανδημία και πάγωσε όλο το club. Σταμάτησαν να μιλούν όλοι κι έβλεπα δίπλα μου πολύ κόσμο να κλαίει. Θα με θυμηθείτε όταν το ακούσετε κι εσείς ζωντανά το καλοκαίρι.
Το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ είναι μακράν η «Αγρια Ορχιδέα». Και θα δημιουργήσει αίσθηση με τους στίχους της. Αν και προσωπικά το θεωρώ κορυφαίο τραγούδι λόγω της μουσικής του - καταιγιστικός ρυθμός, κιθάρες, λούπες κ.ά. Διαβάστε όμως λίγα από τα λόγια: «Εχω βαρεθεί να κοιτάζω τα αρχίδια σου / τα περίφημα αρχίδια σου τα αρχαϊκά / έτσι όπως τα απλώνεις τα θλιμμένα τα αρχίδια σου / στα φύλλα της αμπέλου τα ειρηνικά. Εχω βαρεθεί την ιδρωμένη ομάδα σου / που σαν κόμμα έχει μέρα της την Κυριακή / και κάθε που κλωτσάει αλλάζει ο ηγέτης σου / και τα αρχίδια σου περνάνε στην πρώτη εθνική. Εχω βαρεθεί τις ιστορίες της γυναίκας σου / με μωρά που κάνουν γκάφες και πλακάκια στο ντους / ανεβάζει κάθε βράδυ και τις κάνει ασπρόμαυρες / ταγκάρει και τα αρχίδια σου και παίρνετε views».
Και κλείνει ως εξής: «Πετούσαν από πάνω από την πόλη τα αρχίδια σου / και κοιτούσαν τα σπίτια μας με τα μυστικά / τις κρυφές μας τις αγάπες με τα χέρια προς το άγνωστο / κι αισθανόντουσαν μεγάλη αρχιδίσια ερημιά».
Δεν θα το παίξουν ποτέ τα ραδιόφωνα αλλά στις συναυλίες θα είναι κολασμένο.
