Μερικές είναι καταπληκτικές.
26 Μαΐου 2022Τριάντα κορυφαίες ταινίες που έκαναν πρεμιέρα, βραβεύτηκαν, χειροκροτήθηκαν με ενθουσιασμό, ή προκάλεσαν τις αντιδράσεις του κοινού στο περίφημο φεστιβάλ.
«Ο παίκτης»
(The Player)
Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Ρόμπερτ Όλτμαν και Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας για τον Τιμ Ρόμπινς στο Φεστιβάλ του 1992.
Στο Χόλιγουντ της χλιδής, των γρήγορων αποφάσεων και των ωραίων γυναικών, ο υπεύθυνος ενός μεγάλου στούντιο για την επιλογή σεναρίων Γκρίφιν Μιλ (Τιμ Ρόμπινς), αρχίζει να λαμβάνει κάρτες με μηνύματα μίσους από έναν άγνωστο αποτυχημένο συγγραφέα, που δεν επιλέχτηκε το σενάριό του.
«Κλέφτες καταστημάτων»
(Shoplifters)
Η αριστουργηματική ταινία του κορυφαίου Ιάπωνα δημιουργού Χιροκάζου Κόρε-Έντα, απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα, το μεγαλύτερο βραβείο του 71ου Φεστιβάλ Καννών και ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2019.
Έπειτα από μια εξόρμηση για άλλη μία μικροκλοπή, ο Οσάμου και ο γιος του συναντούν ένα μικρό κορίτσι μέσα στο κρύο. Στην αρχή, η σύζυγός του είναι διστακτική στο να αφήσουν το κορίτσι να μείνει μαζί τους, τελικώς συμφωνεί να αναλάβουν τη φροντίδα της, αφού καταλαβαίνει ότι έχει περάσει μεγάλες δυσκολίες.
«Κορίτσι»
(Girl)
Το «Κορίτσι» (Girl) έφυγε από τις Κάννες το 2018 με τέσσερα βραβεία, μεταξύ των οποίων το Queer Palm, αλλά και το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Λούκας Ντοντ.
Η 15χρονη Λάρα είναι αποφασισμένη να γίνει επαγγελματίας μπαλαρίνα. Με την υποστήριξη του πατέρα της, ρίχνεται στην απόλυτη μάχη. Η αγανάκτηση και η ανυπομονησία της μεγαλώνουν, καθώς συνειδητοποιεί ότι το σώμα της δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του κλασικού χορού -γιατί γεννήθηκε αγόρι.
Harmonium
Στην ταινία που απέσπασε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στην κατηγορία «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του 2016, ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες της Ιαπωνίας, Κότζι Φουκάντα μάς δίνει μια ταινία με εκπληκτικές ερμηνείες και αποκαλύπτει τη διάλυση της παραδοσιακής ιαπωνικής οικογένειας, με τρόπο ακριβή και ενοχλητικό.
«Το σπίτι που έχτισε ο Τζακ»
(The House That Jack Built)
Στην πρεμιέρα της, που αποτέλεσε την επιστροφή του Λαρς φον Τρίερ στις Κάννες μετά από έξι χρόνια, η ταινία προκάλεσε τέτοια αίσθηση που ένα μεγάλο μέρος των θεατών αποχώρησε από την αίθουσα. H ταινία ακολουθεί τον Τζακ, έναν κατά συρροή δολοφόνο που περιγράφει τα τελευταία δώδεκα χρόνια της ζωής του – τους φόνους που έχει διαπράξει στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, οι οποίοι τον καθόρισαν και τον ολοκλήρωσαν.
Επίσης οι «Φανταστικές αγάπες» (Heartbeats) του Ξαβιέ Ντολάν, η «Ευτυχισμένη μεγαλοαστική οικογένεια» (Happy End) του Μάικλ Χάνεκε, το «Μαζί ή τίποτα» (In the Fade) του Φατίχ Ακίν, ο Μαντς Μίκελσεν παλεύει στην καρδιά της Αρκτικής «Arctic» και «Τα Φαντάσματα του Ισμαήλ» (Ismael’s Ghosts) με τους Ματιέ Αμαρλίκ και Μαριόν Κοτιγιάρ.
