Στις 26 Οκτωβρίου του 1981, ο Bruce Dickinson έκανε το ντεμπούτο του με τους Iron Maiden.
26 Οκτωβρίου 2022
Του Ηλία Σελιμά
Ένα αποτέλεσμα που εξακολουθεί να είναι αισθητό μέχρι σήμερα. Ο μεταμορφωτικός τραγουδιστής έδωσε στο συγκρότημα την επιπλέον ώθηση που χρειαζόταν για να γίνει ένα από τα πιο κυρίαρχα μουσικά σχήματα που έχει δει ποτέ ο κόσμος.
Οι Iron Maiden είχαν αρχίσει να περπατούν τα μονοπάτια της επιτυχίας με τα δύο πρώτα τους άλμπουμ, ειδικά του δεύτερου άλμπουμ, Killers, το οποίο βρήκε το συγκρότημα να εισάγει πιο μελωδικό lead παίξιμο χάρη στο νέο τότε μέλος, τον κιθαρίστα Adrian Smith. Με ένα διάστημα εννέα μηνών στο δρόμο, η βρετανική μπάντα διέδωσε το heavy metal σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης υποστήριξης των συμπατριωτών τους Judas Priest στο αμερικανικό σκέλος της περιοδείας World Wide Blitz, καθώς και της εμφάνισής τους στο περίφημο Hammersmith Odeon του Λονδίνου.
Η εξαντλητική περιοδεία είχε αρχίσει να απαιτεί το τίμημά της, και συγκεκριμένα από τον τραγουδιστή Paul Di'Anno. Γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε τέλος στον ορίζοντα, καθώς η δημοτικότητα του συγκροτήματος συνέχιζε να αυξάνεται, στράφηκε στην αχαλίνωτη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ για να "μουδιάσει", σύμφωνα με τα λόγια του Di'Anno, τον πόνο που προκαλούσε το ταξίδι και τη νοσταλγία για το σπίτι. Στο DVD Early Days, ο Steve Harris αντανακλούσε: "Όσο μεγαλύτερη επιτυχία είχαμε τόσο περισσότερο δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να το αντιμετωπίσει- εννοώ, θυμάμαι μια συγκεκριμένη συναυλία στη Γερμανία και έλεγε: "Δεν θέλω να είμαι εδώ, θέλω να είμαι σπίτι, θέλω να πάω σπίτι"".
Ως ένα συγκρότημα που κέρδιζε γρήγορα τη φήμη ενός must-see live act, ήταν δύσκολο να έχεις έναν τραγουδιστή όπου, όπως είπε ο Dave Murray, "υπήρχαν κάποιες βραδιές που πραγματικά δεν ήθελε να ανέβει στη σκηνή- καθόταν στο πλάι". Ως άγκυρα του πλοίου, ο Harris ήξερε ότι έπρεπε να γίνει μια αλλαγή και συζήτησε τα πράγματα με τον μάνατζέρ τους Rod Smallwood, ο οποίος συμφώνησε ότι "ο Paul δεν θα μπορούσε να αντέξει για πολύ ακόμα με τον τρόπο που φερόταν στον εαυτό του".
Η αναζήτηση νέου τραγουδιστή δεν άργησε να γίνει. Οι Iron Maiden πέρασαν από οντισιόν τον Terry Strasser, αλλά ο τραγουδιστής τελικά δεν μπορούσε να διαχειριστεί το εύρος του μουσικού καταλόγου του συγκροτήματος. Ο Harris πρότεινε τότε τον "Bruce Bruce" των Samson, κάτι για το οποίο ο Smallwood δεν ενθουσιάστηκε. Ανεξάρτητα από αυτό, ο Smallwood πείστηκε στα μισά ενός τραγουδιού, όταν παρακολούθησε τους Samson στο Reading Festival. Το πραγματικό καλωσόρισμα στο συγκρότημα ήρθε όταν ο Smallwood είπε στον Dickinson "μοιάζεις με roadie, πάρε 30 λίρες και πήγαινε να πάρεις ένα δερμάτινο μπουφάν".
Ο Dickinson εντάχθηκε επίσημα στους Iron Maiden στις 26 Σεπτεμβρίου 1981, έναν ολόκληρο μήνα πριν δώσει την πρώτη του συναυλία. Ηχογράφησε μια κασέτα (τότε) οντισιόν με τους Iron Maiden, αποτελούμενη από μια εκδοχή των τραγουδιών"Killers", "Twilight Zone" και "Wrathchild".
Ακριβώς ένα μήνα αργότερα, ο Dickinson έκανε το ντεμπούτο του με τους Iron Maiden στη Μπολόνια της Ιταλίας και έπαιξε 17 τραγούδια με το κοινό να είναι ενθουσιασμένο και να απαιτεί τρία encore. Από εκείνο το σημείο, ήταν σαφές ότι οι Maiden έκαναν τη σωστή επιλογή και με την ιστορία ως απόδειξη, κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με αυτό.
Η μπάντα θα έμπαινε στο στούντιο λίγο αργότερα για να ηχογραφήσει το τρίτο της άλμπουμ, The Number of the Beast. Το άλμπουμ διαθέτει μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος, όπως το ομώνυμο κομμάτι, το "Run to the Hills" και το κλασσικό "Hallowed Be Thy Name".
