Ακολουθήστε μας στο Google news
Τώρα, τον ακούτε στον Real FM - όποτε έχει αγώνες Τσάμπιονς ή Γιουρόπα Λιγκ, όπου εκεί συμμετέχει σε εκπομπή - στο καθημερινό δελτίο ειδήσεων, αλλά και στην εκπομπή Μάρκου-Λεονάρδου, τα Σαββατοκύριακα. Το ανάμεσα στα άλλα εξαιρετικό με τον Παναγιώτη, είναι ότι ποτέ δεν έμπλεξε τις γραμμές που χωρίζουν την τηλεόραση από το ραδιόφωνο.
Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που έρχονται στο μυαλό σου με τη λέξη "ραδιόφωνο";
Από τη σκοπιά του παραγωγού: Αμεσότητα, ταχύτητα, ρυθμός, ζεστασιά, ευθύνη, απουσία μακιγιάζ, ελευθερία. Επίσης, μεγαλύτερη δυνατότητα ανάλυσης και προσωπικής... ''πινελιάς''. Εδώ δεν υπάρχουν ''φτιασιδώματα'' και ψέμα. Το ραδιόφωνο σε ξεγυμνώνει πολύ περισσότερο από τον τηλεοπτικό φακό, τον οποίο εύκολα μπορείς να κερδίσεις με τα... ψέματα. Ένα μεγάλο χαμόγελο (''δηθενιά''), μπόλικος σοβάς, σαματάς και... φύγαμε! Στο χαζοκούτι διακρίνεσαι ακόμα κι αν δεν μπορείς να βάλεις μια πρόταση δίπλα σε μια άλλη. Στο ραδιόφωνο, αν δεν το έχεις, θα ξεφτιλιστείς σε χρόνο-ρεκόρ. Άρα, το ραδιόφωνο έχει... βάθος. Είναι πολύ δύσκολο και πολύ πιο ουσιώδες να κατακτήσεις έναν ακροατή, απ' το να κερδίσεις έναν τηλεθεατή. Επίσης: ρυθμός, ζωντάνια.
Από τη σκοπιά του ακροατή: Η ζωή μου. Στο σπίτι, στο αυτοκίνητο (όχι στο γραφείο, γιατί θα μας κυνηγήσουν), σε κάθε προσωπική στιγμή. Ίσως γίνομαι εκνευριστικός, αλλά το ραδιόφωνό μου είναι ανοιχτό συνέχεια. Χωρίς ίχνος υπερβολής. Κάθε στιγμή μου έχει αναφορά σε κάποιον παραγωγό, σε κάποια εκπομπή, σε κάποιον σταθμό. Κάθε φάση και κάθε περίοδος της ζωής μου έχουν ραδιοφωνικές αναφορές. Με αφετηρία τη στιγμή που η Μαργαρίτα άνοιγε τον ''Μελωδία'' (με το μαγικό ηχητικό σήμα του Θωμαϊδη, αν δεν με απατά η μνήμη μου) και η Βόσσου έκανε το... ''Φιλαράκι μέσα στη νύχτα'' στον ΣΚΑΪ. Κι ο ''Πίπης'' με την ''Ποτούλα'' ήταν μια αναφορά. Ένας καλός λόγος να αγαπήσεις το ραδιόφωνο. Φυσικά, το ραδιόφωνο είναι και ενημέρωση. Πλέον υπάρχει πληθώρα επιλογών. Να παινέψω τον Real; Νομίζω, δεν το χρειάζεται.
Ποια εκπομπή θεωρείς ότι λείπει από την μπάντα των FM;
Δε νομίζω ότι λείπουν εκπομπές. Λείπουν πρόσωπα. Μου λείπουν συγκεκριμένοι παραγωγοί. Επειδή η λίστα είναι μακρά, δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες, γιατί στα σίγουρα κάποιον θα ξεχάσω. Βλέπετε, η κρίση (ποιότητας τη λέω εγώ και όχι οικονομική) έχει αφήσει εκτός τους ... ήρωές μου. Ευτυχώς ανήκω σε μια γενιά που έχει το περιθώριο να ταυτιστεί με ήχους και όχι με εικόνες. Με το ''είναι'' και όχι με το ''φαίνεσθαι''. Θέλω να ξανακούσω τις ζεστές φωνές ανθρώπων που με (μας) συντρόφευαν χρόνια. Δεν είμαι αρνητικός στο ''φρέσκο''. Απλώς, νοσταλγώ και το παλιό (όχι και τόσο παλιό) που αξίζει. Νομίζω ότι υπάρχουν όλα τα είδη εκπομπών σε αφθονία. Έστω κι αν βαίνουν μειούμενα. Με τρομάζει λίγο η ολοένα και μεγαλύτερη ενίσχυση του play list εις βάρος του λόγου, της συνέντευξης, της παρουσίας παραγωγού. Ελπίζω ότι δεν θα χειροτερεύσει η κατάσταση. Αλλά όσο ελπίζω, απελπίζομαι...
Ποια είδηση θα ήθελες να μεταδώσεις σε πρώτη, παγκόσμια αποκλειστικότητα;
Λόγω τιμής, σιχαίνομαι τις λέξεις ''αποκλειστικό'', ''αποκάλυψη'', ''είδηση-βόμβα''. Θεωρώ ότι οι ειδήσεις κυκλοφορούν πλέον με τέτοια ταχύτητα που είναι παντελώς αστείο να επικαλείται κάποιος την... ''αποκλειστικότητα'' σε κάποια πληροφορία που μεταδίδει. Ό,τι είναι... ''αποκλειστικό'' , συνήθως αποτελεί διαρροή, άρα κατευθυνόμενη είδηση. Το μεγάλο ζητούμενο -κατά την άποψή μου- είναι ο τρόπος που προσεγγίζουμε και αναλύουμε την είδηση. Εκτιμώ ότι δουλειά μας είναι να βοηθήσουμε τον ακροατή μας να αντιληφθεί το περιεχόμενο μιας είδησης, παρουσιάζοντας-φωτίζοντας όλες τις πτυχές της και σχολιάζοντάς την με βάση την προσωπική μας αλήθεια. Τι λέω τώρα, ε; Εν πάση περιπτώσει, εάν υπήρχε μια είδηση που θα ήθελα να μάθω και να μεταδώσω πρώτος, αυτή θα ήταν η πλήρης αλλαγή της πολιτικής μας ζωής και η εμφάνιση ενός πολιτικού σχηματισμού που θα μπορούσε να εγγυηθεί την επαναλειτουργία του κράτους, έστω σε βάθος χρόνου. Θα ήθελα να μάθω πρώτος τον άνθρωπο που θα ηγηθεί της καταρρέουσας χώρας μας, όχι για να είναι το όργανο κάποιου, αλλά για να χτίσει πάνω στα συντρίμμια. Φοβούμαι ότι δεν πρόκειται ποτέ να μεταδώσω κάτι τέτοιο. Όσο για το κομμάτι μου, τον αθλητισμό, δε νομίζω ότι υπάρχει πληροφορία που θα μπορούσε να συνταράξει την παγκόσμια κοινότητα. Ψυχαγωγία είναι και τίποτε άλλο. Ή, μάλλον, διασκέδαση. Αν μπορούσα να αποκαλύψω όλα τα κυκλώματα που βρωμίζουν τη διασκέδασή μας (χωρίς να με βρουν την επόμενη ημέρα σε κάποιο χαντάκι), ε, τότε θα ήμουν ευτυχισμένος άνθρωπος. Ούτε αυτό θα συμβεί. Αλλά και να συμβεί ουδένα κύκλωμα πρόκειται να εξαρθρωθεί ουδέποτε. Η δικαιοσύνη μας είναι πιο αργή κι από το ριπλέι. Και παντελώς διάτρητη. Επομένως, ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τον κόσμο να καταλαβαίνει κι ας αφήσουμε τα... αποκλειστικά. Ουδείς έγινε σοφότερος ή πιο ευτυχισμένος, μαθαίνοντας κάτι 2 λεπτά νωρίτερα.
Real FM 97,8
13 Φεβρουαρίου 2012Ο Παναγιώτης Περπερίδης σπούδασε στη Φιλοσοφική Αθηνών και είναι από τους λίγους αθλητικούς που μιλά σωστά ελληνικά. Επίσης, έχει ραδιοφωνικό λόγο, είναι σύντομος, στακάτος και ενημερωτικός, με γενναίες δόσεις χιούμορ. Παλιότερα έκανε καθημερινές εκπομπές στον Alpha Sports και Alpha News (2000-2002) και στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ (2006-2010).Τώρα, τον ακούτε στον Real FM - όποτε έχει αγώνες Τσάμπιονς ή Γιουρόπα Λιγκ, όπου εκεί συμμετέχει σε εκπομπή - στο καθημερινό δελτίο ειδήσεων, αλλά και στην εκπομπή Μάρκου-Λεονάρδου, τα Σαββατοκύριακα. Το ανάμεσα στα άλλα εξαιρετικό με τον Παναγιώτη, είναι ότι ποτέ δεν έμπλεξε τις γραμμές που χωρίζουν την τηλεόραση από το ραδιόφωνο.
Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που έρχονται στο μυαλό σου με τη λέξη "ραδιόφωνο";Από τη σκοπιά του παραγωγού: Αμεσότητα, ταχύτητα, ρυθμός, ζεστασιά, ευθύνη, απουσία μακιγιάζ, ελευθερία. Επίσης, μεγαλύτερη δυνατότητα ανάλυσης και προσωπικής... ''πινελιάς''. Εδώ δεν υπάρχουν ''φτιασιδώματα'' και ψέμα. Το ραδιόφωνο σε ξεγυμνώνει πολύ περισσότερο από τον τηλεοπτικό φακό, τον οποίο εύκολα μπορείς να κερδίσεις με τα... ψέματα. Ένα μεγάλο χαμόγελο (''δηθενιά''), μπόλικος σοβάς, σαματάς και... φύγαμε! Στο χαζοκούτι διακρίνεσαι ακόμα κι αν δεν μπορείς να βάλεις μια πρόταση δίπλα σε μια άλλη. Στο ραδιόφωνο, αν δεν το έχεις, θα ξεφτιλιστείς σε χρόνο-ρεκόρ. Άρα, το ραδιόφωνο έχει... βάθος. Είναι πολύ δύσκολο και πολύ πιο ουσιώδες να κατακτήσεις έναν ακροατή, απ' το να κερδίσεις έναν τηλεθεατή. Επίσης: ρυθμός, ζωντάνια.
Από τη σκοπιά του ακροατή: Η ζωή μου. Στο σπίτι, στο αυτοκίνητο (όχι στο γραφείο, γιατί θα μας κυνηγήσουν), σε κάθε προσωπική στιγμή. Ίσως γίνομαι εκνευριστικός, αλλά το ραδιόφωνό μου είναι ανοιχτό συνέχεια. Χωρίς ίχνος υπερβολής. Κάθε στιγμή μου έχει αναφορά σε κάποιον παραγωγό, σε κάποια εκπομπή, σε κάποιον σταθμό. Κάθε φάση και κάθε περίοδος της ζωής μου έχουν ραδιοφωνικές αναφορές. Με αφετηρία τη στιγμή που η Μαργαρίτα άνοιγε τον ''Μελωδία'' (με το μαγικό ηχητικό σήμα του Θωμαϊδη, αν δεν με απατά η μνήμη μου) και η Βόσσου έκανε το... ''Φιλαράκι μέσα στη νύχτα'' στον ΣΚΑΪ. Κι ο ''Πίπης'' με την ''Ποτούλα'' ήταν μια αναφορά. Ένας καλός λόγος να αγαπήσεις το ραδιόφωνο. Φυσικά, το ραδιόφωνο είναι και ενημέρωση. Πλέον υπάρχει πληθώρα επιλογών. Να παινέψω τον Real; Νομίζω, δεν το χρειάζεται.
Ποια εκπομπή θεωρείς ότι λείπει από την μπάντα των FM;Δε νομίζω ότι λείπουν εκπομπές. Λείπουν πρόσωπα. Μου λείπουν συγκεκριμένοι παραγωγοί. Επειδή η λίστα είναι μακρά, δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες, γιατί στα σίγουρα κάποιον θα ξεχάσω. Βλέπετε, η κρίση (ποιότητας τη λέω εγώ και όχι οικονομική) έχει αφήσει εκτός τους ... ήρωές μου. Ευτυχώς ανήκω σε μια γενιά που έχει το περιθώριο να ταυτιστεί με ήχους και όχι με εικόνες. Με το ''είναι'' και όχι με το ''φαίνεσθαι''. Θέλω να ξανακούσω τις ζεστές φωνές ανθρώπων που με (μας) συντρόφευαν χρόνια. Δεν είμαι αρνητικός στο ''φρέσκο''. Απλώς, νοσταλγώ και το παλιό (όχι και τόσο παλιό) που αξίζει. Νομίζω ότι υπάρχουν όλα τα είδη εκπομπών σε αφθονία. Έστω κι αν βαίνουν μειούμενα. Με τρομάζει λίγο η ολοένα και μεγαλύτερη ενίσχυση του play list εις βάρος του λόγου, της συνέντευξης, της παρουσίας παραγωγού. Ελπίζω ότι δεν θα χειροτερεύσει η κατάσταση. Αλλά όσο ελπίζω, απελπίζομαι...
Ποια είδηση θα ήθελες να μεταδώσεις σε πρώτη, παγκόσμια αποκλειστικότητα;Λόγω τιμής, σιχαίνομαι τις λέξεις ''αποκλειστικό'', ''αποκάλυψη'', ''είδηση-βόμβα''. Θεωρώ ότι οι ειδήσεις κυκλοφορούν πλέον με τέτοια ταχύτητα που είναι παντελώς αστείο να επικαλείται κάποιος την... ''αποκλειστικότητα'' σε κάποια πληροφορία που μεταδίδει. Ό,τι είναι... ''αποκλειστικό'' , συνήθως αποτελεί διαρροή, άρα κατευθυνόμενη είδηση. Το μεγάλο ζητούμενο -κατά την άποψή μου- είναι ο τρόπος που προσεγγίζουμε και αναλύουμε την είδηση. Εκτιμώ ότι δουλειά μας είναι να βοηθήσουμε τον ακροατή μας να αντιληφθεί το περιεχόμενο μιας είδησης, παρουσιάζοντας-φωτίζοντας όλες τις πτυχές της και σχολιάζοντάς την με βάση την προσωπική μας αλήθεια. Τι λέω τώρα, ε; Εν πάση περιπτώσει, εάν υπήρχε μια είδηση που θα ήθελα να μάθω και να μεταδώσω πρώτος, αυτή θα ήταν η πλήρης αλλαγή της πολιτικής μας ζωής και η εμφάνιση ενός πολιτικού σχηματισμού που θα μπορούσε να εγγυηθεί την επαναλειτουργία του κράτους, έστω σε βάθος χρόνου. Θα ήθελα να μάθω πρώτος τον άνθρωπο που θα ηγηθεί της καταρρέουσας χώρας μας, όχι για να είναι το όργανο κάποιου, αλλά για να χτίσει πάνω στα συντρίμμια. Φοβούμαι ότι δεν πρόκειται ποτέ να μεταδώσω κάτι τέτοιο. Όσο για το κομμάτι μου, τον αθλητισμό, δε νομίζω ότι υπάρχει πληροφορία που θα μπορούσε να συνταράξει την παγκόσμια κοινότητα. Ψυχαγωγία είναι και τίποτε άλλο. Ή, μάλλον, διασκέδαση. Αν μπορούσα να αποκαλύψω όλα τα κυκλώματα που βρωμίζουν τη διασκέδασή μας (χωρίς να με βρουν την επόμενη ημέρα σε κάποιο χαντάκι), ε, τότε θα ήμουν ευτυχισμένος άνθρωπος. Ούτε αυτό θα συμβεί. Αλλά και να συμβεί ουδένα κύκλωμα πρόκειται να εξαρθρωθεί ουδέποτε. Η δικαιοσύνη μας είναι πιο αργή κι από το ριπλέι. Και παντελώς διάτρητη. Επομένως, ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τον κόσμο να καταλαβαίνει κι ας αφήσουμε τα... αποκλειστικά. Ουδείς έγινε σοφότερος ή πιο ευτυχισμένος, μαθαίνοντας κάτι 2 λεπτά νωρίτερα.
