Ακολουθήστε μας στο Google news
Η Μαρία Τζιβάνη είναι μια ταλαντούχα ηθοποιός της νέας γενιάς. Απόφοιτος ανωτέρας δραματικής σχολής, με σεμινάρια χοροθεάτρου, αρχαίου δράματος, καθώς και μαθήματα φωνητικής και χορού στο ενεργητικό της. Έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση με την παράσταση «Δωμάτιον ο πόθος» στο θέατρο Έναστρον και τηλεοπτικές συμμετοχές στις σειρές «Η ζωή της άλλης» και «Μια στιγμή, δυο ζωές». Στον κινηματογράφο, συμμετείχε στην ταινία του Γ. Παπαθεοδώρου με τίτλο «Εικόνα σου είμαι». Η Μαρία, «αρρωστάκι» με τη μουσική, δέχτηκε με μεγάλη χαρά να μιλήσουμε περί μουσικής, για την τέταρτη συνέχεια του musicspins. Ένα παροδικό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, μας ανάγκασε να μιλήσουμε μέσω mail. Της εύχομαι, και από εδώ, περαστικά και σιδερένια και την ευχαριστώ για την ευχάριστη αν και εξ αποστάσεως κουβέντα μας.
Ποιο είναι το πρώτο μουσικό ερέθισμα που είχες σαν παιδί; Ποιο είναι το πρώτο τραγούδι που θυμάσαι;
Tα μουσικά ερεθίσματά μου ξεκίνησαν από πολύ μικρή ηλικία, από το σπίτι και τους γονείς μου. Η γιαγιά μου, μου τραγουδούσε συνέχεια, η μαμά μου άκουγε Janis Joplin κι ο πατέρας μου Frank Sinatra κι έτσι είχα επιλογές! Θυμάμαι πολλά τραγούδια, αλλά αυτό που έχει χαραχτεί στο μυαλό μου, δεν ξέρω γιατί, είναι το «Dance me to the end of love».
Με ποιο τραγούδι ελληνικό ή (και) ξένο έχεις «κολλήσει» αυτό τον καιρό.
Με το «blue jeans» της Lana del ray, με το «je veux» από Zaz (δεν είναι καινούργιο απλά μου δώθηκε η αφορμή να διαβάσω τους στίχους κι είναι πολύ καλό)και με το «la fee» πάλι απο Zaz.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου παραγωγοί μουσικής (συνθέτες, τραγουδιστές, στιχουργοί);
Υποθέτω αναφέρεσαι στο σήμερα κι όχι σε κλασσικούς συνθέτες!(γέλια) Θα σου απαντήσω κλασσικά ο Μάνος Χατζιδάκις. Κι αν πάμε στο τώρα, αν κάποιος έχει την ικανότητα να τα κάνει όλα μόνος του και να τα κάνει και σωστά είναι εκτιμητέο π.χ Αλκίνοος Ιωαννίδης, Γιάννης Αγγελάκας, Μανώλης Φάμελλος κ.α
Τον τελευταίο καιρό ολοένα και περισσότεροι ηθοποιοί τραγουδούν. Είτε σε μαγαζιά, είτε σε τηλεοπτικές εκπομπές (βλ. Στην υγειά μας). Αρκετές φορές μάλιστα το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άσχημο. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σου;
Η αλήθεια είναι ότι είναι της μόδας. Δε με ενοχλεί όμως καθόλου όταν το κάνει ένας ηθοποιός ο οποίος έχει τη φωνή και τις γνώσεις για να το υποστηρίξει! Εξάλλου οι τέχνες ενώνονται και ενώνουν. Απλά καλό είναι να μη μπερδεύονται τα πράγματα. Δηλαδή επειδή είμαι επώνυμος κάνω τα πάντα χωρίς καμία βάση. Έτσι για τα νούμερα και τα εισιτήρια. Αυτό «με χαλάει» πολύ. Ζούμε δυστυχώς και στην εποχή της αρπαχτής.
Έχεις συμμετάσχει σε τέτοια σχήματα ή σε τέτοιες εκπομπές;
Ήμουν σε μια μπάντα σε πιο μικρή ηλικία αλλά το έκανα σαν χόμπυ.
Παλαιότερα ήταν απαραίτητο για έναν ηθοποιό να μπορεί να τραγουδάει σωστά. Εξακολουθεί να ισχύει αυτό στις μέρες μας; Οι εξετάσεις των δραματικών σχολών περιλαμβάνουν τη μουσική ή το τραγούδι ως εξεταζόμενο μάθημα και αν ναι σε ποια μορφή;
Ναι χρειάζεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας εξαιρετικός ηθοποιός παύει να είναι εξαιρετικός επειδή δεν τραγουδά! Αρκεί φυσικά να ξέρει να χειρίζεται τη φωνή του. Η μουσική παιδεία, πιστεύω, είναι απαραίτητο στοιχείο στη γενική εκπαίδευση του ηθοποιού, γι'αυτο διδάσκεται στις σχολές και είναι εξεταζόμενο μάθημα και στις εξετάσεις του υπουργείου πολιτισμού.
Ποια συναυλία δεν θα ξεχάσεις ποτέ και για ποιο λόγο; Σε ποια συναυλία θα ήθελες να πας και δεν έχει τύχει (ακόμα και «αδύνατη», π.χ. Doors);
Από τις αγαπημένες μου ήταν και θα είναι πάντα των Bajofondo. Σε άπειρες θα ήθελα και δεν γίνεται. Φυσικά στους Doors όπως αναφέρεις, αλλά και στους Nirvana, Elvis Presley, Janis Joplin, Bob Marley κ.α
Σε ποιες περιστάσεις ακούς μουσική και από ποια μέσα;
Σε όλες τις περιπτώσεις, πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Από όλα τα μέσα. Όταν δεν ακούω μουσική όλα είναι ασπρόμαυρα.
Ποιο «σχήμα» επισκέφτηκες σαν ακροατής τελευταία;
Ήταν στο Gazoo, στη Νατάσσα Μποφίλιου και μου άρεσε πάρα πολύ. Υπέροχη φωνή. Η παρουσία και η ερμηνεία της είναι θεατρική.
Έχεις κάνει ποτέ μαθήματα μουσικής; Παίζεις κάποιο μουσικό όργανο; Θα ήθελες να παίζεις;
Έκανα μαθήματα φωνητικής στη σχολή και σε ωδείο. Μου αρέσει πολύ η κιθάρα αλλά ξέρω μόνο να τη γρατζουνάω(γέλια). Και το πιάνο αν και δεν έχω ιδέα. Απλά ακούω την αδερφή μου που σπουδάζει κλασσικό τραγούδι και πιάνο και ζηλεύω λίγο.
Με τι καταπιάνεσαι αυτό τον καιρό τηλεοπτικά και θεατρικά;
Η τελευταία φορά που είχα γύρισμα ήταν πριν δυο μήνες για ένα video clip. Είχα μια περιπέτεια με την υγεία μου και ήταν δύσκολο να δουλέψω. Τώρα όμως συνήλθα και προγραμματίζω που θα είμαι θεατρικά, αλλά ακόμα δε μπορώ να το πω. Επίσης κάθε Πέμπτη έπαιζα μουσική στο Pinocchio και θα ξεκινήσω και πάλι σε δυο εβδομάδες.
Τελευταία ερώτηση: Έχει δοθεί η εντύπωση, στον απλό καθημερινό άνθρωπο, ότι οι συμμετέχοντες στη βιομηχανία του θεάματος (ή του lifestyle) ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, στο οποίο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Κατά πόσο ισχύει αυτό; Πόσο μοιάζουν τα προβλήματα και οι δυσκολίες ενός καθημερινού ανθρώπου με εκείνα κάποιου που προβάλλεται από τα media διαρκώς;
Ο ηθοποιός που απλά γίνεται αναγνωρίσιμος λόγω της προβολής του μέσω της βιομηχανίας του θεάματος(κινηματογράφος.τηλεόραση), είναι κι εκείνος ένας απλός καθημερινός άνθρωπος. Ειδικά στην εποχή που ζούμε, πιο απλός κι από τους απλούς. Μάλλον πρέπει να τα διαχωρίσουμε. Αναφερόμαστε οπότε ξεχωριστά στην ομάδα των ανθρώπων που ακόμα, δεν ξέρω γιατι, προβάλλονται συνεχώς χωρίς να έχουν συγκεκριμένο ρόλο και λόγο. Είναι οι «λίγο απ' όλα». Ίσως και να ζουν σε έναν άλλον ουτοπικό πλανήτη, δεν ξέρω. Τι σημασία έχει όμως να ασχολούνται, με το πότε και που πήγες για ψώνια με τα παιδιά σου ή που γιόρτασες τα γενέθλιά σου, από την ώρα που τη δύσκολη στιγμή(ασθένεια,απώλεια)δεν σε θεραπεύει η φωτογραφία σου στο Hello. Θεωρώ λοιπόν τουλάχιστον ανεγκέφαλους τους ανθρώπους που κάθονται μπροστά στην τηλεόραση και παρακολουθούν τη ζωή σε αυτόν τον «ουτοπικό πλανήτη» γιατί αποκτούν μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό. Το στήσιμο του lifestyle και της showbiz στην Ελλάδα είναι τραγελαφικό. Μια φτηνή απομίμηση όσων μαθαίνουμε από το εξωτερικό.
musicspins.blogspot.com
Περί μουσικής ο λόγος.
23 Μαρτίου 2012Η Μαρία Τζιβάνη είναι μια ταλαντούχα ηθοποιός της νέας γενιάς. Απόφοιτος ανωτέρας δραματικής σχολής, με σεμινάρια χοροθεάτρου, αρχαίου δράματος, καθώς και μαθήματα φωνητικής και χορού στο ενεργητικό της. Έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση με την παράσταση «Δωμάτιον ο πόθος» στο θέατρο Έναστρον και τηλεοπτικές συμμετοχές στις σειρές «Η ζωή της άλλης» και «Μια στιγμή, δυο ζωές». Στον κινηματογράφο, συμμετείχε στην ταινία του Γ. Παπαθεοδώρου με τίτλο «Εικόνα σου είμαι». Η Μαρία, «αρρωστάκι» με τη μουσική, δέχτηκε με μεγάλη χαρά να μιλήσουμε περί μουσικής, για την τέταρτη συνέχεια του musicspins. Ένα παροδικό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, μας ανάγκασε να μιλήσουμε μέσω mail. Της εύχομαι, και από εδώ, περαστικά και σιδερένια και την ευχαριστώ για την ευχάριστη αν και εξ αποστάσεως κουβέντα μας.
Ποιο είναι το πρώτο μουσικό ερέθισμα που είχες σαν παιδί; Ποιο είναι το πρώτο τραγούδι που θυμάσαι;
Tα μουσικά ερεθίσματά μου ξεκίνησαν από πολύ μικρή ηλικία, από το σπίτι και τους γονείς μου. Η γιαγιά μου, μου τραγουδούσε συνέχεια, η μαμά μου άκουγε Janis Joplin κι ο πατέρας μου Frank Sinatra κι έτσι είχα επιλογές! Θυμάμαι πολλά τραγούδια, αλλά αυτό που έχει χαραχτεί στο μυαλό μου, δεν ξέρω γιατί, είναι το «Dance me to the end of love».
Με ποιο τραγούδι ελληνικό ή (και) ξένο έχεις «κολλήσει» αυτό τον καιρό. Με το «blue jeans» της Lana del ray, με το «je veux» από Zaz (δεν είναι καινούργιο απλά μου δώθηκε η αφορμή να διαβάσω τους στίχους κι είναι πολύ καλό)και με το «la fee» πάλι απο Zaz.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου παραγωγοί μουσικής (συνθέτες, τραγουδιστές, στιχουργοί);
Υποθέτω αναφέρεσαι στο σήμερα κι όχι σε κλασσικούς συνθέτες!(γέλια) Θα σου απαντήσω κλασσικά ο Μάνος Χατζιδάκις. Κι αν πάμε στο τώρα, αν κάποιος έχει την ικανότητα να τα κάνει όλα μόνος του και να τα κάνει και σωστά είναι εκτιμητέο π.χ Αλκίνοος Ιωαννίδης, Γιάννης Αγγελάκας, Μανώλης Φάμελλος κ.α
Τον τελευταίο καιρό ολοένα και περισσότεροι ηθοποιοί τραγουδούν. Είτε σε μαγαζιά, είτε σε τηλεοπτικές εκπομπές (βλ. Στην υγειά μας). Αρκετές φορές μάλιστα το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άσχημο. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σου;
Η αλήθεια είναι ότι είναι της μόδας. Δε με ενοχλεί όμως καθόλου όταν το κάνει ένας ηθοποιός ο οποίος έχει τη φωνή και τις γνώσεις για να το υποστηρίξει! Εξάλλου οι τέχνες ενώνονται και ενώνουν. Απλά καλό είναι να μη μπερδεύονται τα πράγματα. Δηλαδή επειδή είμαι επώνυμος κάνω τα πάντα χωρίς καμία βάση. Έτσι για τα νούμερα και τα εισιτήρια. Αυτό «με χαλάει» πολύ. Ζούμε δυστυχώς και στην εποχή της αρπαχτής.
Έχεις συμμετάσχει σε τέτοια σχήματα ή σε τέτοιες εκπομπές;
Ήμουν σε μια μπάντα σε πιο μικρή ηλικία αλλά το έκανα σαν χόμπυ.
Παλαιότερα ήταν απαραίτητο για έναν ηθοποιό να μπορεί να τραγουδάει σωστά. Εξακολουθεί να ισχύει αυτό στις μέρες μας; Οι εξετάσεις των δραματικών σχολών περιλαμβάνουν τη μουσική ή το τραγούδι ως εξεταζόμενο μάθημα και αν ναι σε ποια μορφή;Ναι χρειάζεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας εξαιρετικός ηθοποιός παύει να είναι εξαιρετικός επειδή δεν τραγουδά! Αρκεί φυσικά να ξέρει να χειρίζεται τη φωνή του. Η μουσική παιδεία, πιστεύω, είναι απαραίτητο στοιχείο στη γενική εκπαίδευση του ηθοποιού, γι'αυτο διδάσκεται στις σχολές και είναι εξεταζόμενο μάθημα και στις εξετάσεις του υπουργείου πολιτισμού.
Ποια συναυλία δεν θα ξεχάσεις ποτέ και για ποιο λόγο; Σε ποια συναυλία θα ήθελες να πας και δεν έχει τύχει (ακόμα και «αδύνατη», π.χ. Doors);
Από τις αγαπημένες μου ήταν και θα είναι πάντα των Bajofondo. Σε άπειρες θα ήθελα και δεν γίνεται. Φυσικά στους Doors όπως αναφέρεις, αλλά και στους Nirvana, Elvis Presley, Janis Joplin, Bob Marley κ.α
Σε ποιες περιστάσεις ακούς μουσική και από ποια μέσα;
Σε όλες τις περιπτώσεις, πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Από όλα τα μέσα. Όταν δεν ακούω μουσική όλα είναι ασπρόμαυρα.
Ποιο «σχήμα» επισκέφτηκες σαν ακροατής τελευταία;
Ήταν στο Gazoo, στη Νατάσσα Μποφίλιου και μου άρεσε πάρα πολύ. Υπέροχη φωνή. Η παρουσία και η ερμηνεία της είναι θεατρική.
Έχεις κάνει ποτέ μαθήματα μουσικής; Παίζεις κάποιο μουσικό όργανο; Θα ήθελες να παίζεις;
Έκανα μαθήματα φωνητικής στη σχολή και σε ωδείο. Μου αρέσει πολύ η κιθάρα αλλά ξέρω μόνο να τη γρατζουνάω(γέλια). Και το πιάνο αν και δεν έχω ιδέα. Απλά ακούω την αδερφή μου που σπουδάζει κλασσικό τραγούδι και πιάνο και ζηλεύω λίγο.
Με τι καταπιάνεσαι αυτό τον καιρό τηλεοπτικά και θεατρικά;
Η τελευταία φορά που είχα γύρισμα ήταν πριν δυο μήνες για ένα video clip. Είχα μια περιπέτεια με την υγεία μου και ήταν δύσκολο να δουλέψω. Τώρα όμως συνήλθα και προγραμματίζω που θα είμαι θεατρικά, αλλά ακόμα δε μπορώ να το πω. Επίσης κάθε Πέμπτη έπαιζα μουσική στο Pinocchio και θα ξεκινήσω και πάλι σε δυο εβδομάδες.
Τελευταία ερώτηση: Έχει δοθεί η εντύπωση, στον απλό καθημερινό άνθρωπο, ότι οι συμμετέχοντες στη βιομηχανία του θεάματος (ή του lifestyle) ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, στο οποίο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Κατά πόσο ισχύει αυτό; Πόσο μοιάζουν τα προβλήματα και οι δυσκολίες ενός καθημερινού ανθρώπου με εκείνα κάποιου που προβάλλεται από τα media διαρκώς; Ο ηθοποιός που απλά γίνεται αναγνωρίσιμος λόγω της προβολής του μέσω της βιομηχανίας του θεάματος(κινηματογράφος.τηλεόραση), είναι κι εκείνος ένας απλός καθημερινός άνθρωπος. Ειδικά στην εποχή που ζούμε, πιο απλός κι από τους απλούς. Μάλλον πρέπει να τα διαχωρίσουμε. Αναφερόμαστε οπότε ξεχωριστά στην ομάδα των ανθρώπων που ακόμα, δεν ξέρω γιατι, προβάλλονται συνεχώς χωρίς να έχουν συγκεκριμένο ρόλο και λόγο. Είναι οι «λίγο απ' όλα». Ίσως και να ζουν σε έναν άλλον ουτοπικό πλανήτη, δεν ξέρω. Τι σημασία έχει όμως να ασχολούνται, με το πότε και που πήγες για ψώνια με τα παιδιά σου ή που γιόρτασες τα γενέθλιά σου, από την ώρα που τη δύσκολη στιγμή(ασθένεια,απώλεια)δεν σε θεραπεύει η φωτογραφία σου στο Hello. Θεωρώ λοιπόν τουλάχιστον ανεγκέφαλους τους ανθρώπους που κάθονται μπροστά στην τηλεόραση και παρακολουθούν τη ζωή σε αυτόν τον «ουτοπικό πλανήτη» γιατί αποκτούν μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό. Το στήσιμο του lifestyle και της showbiz στην Ελλάδα είναι τραγελαφικό. Μια φτηνή απομίμηση όσων μαθαίνουμε από το εξωτερικό.
musicspins.blogspot.com
