ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΛΠΙΖΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑ

Σκέψεις μετά την κάλπη...

12 Μαΐου 2012- Πρώτη φορά το δεύτερο κόμμα στην Ελλάδα δεν έχει ούτε ένα μεγάλο κανάλι, ούτε μία μεγάλη εφημερίδα στο πλευρό του.

- Πρώτη φορά υπάρχει τέτοια διάσταση ανάμεσα στη βούληση του λαού και των ΜΜΕ.

- Μαζέψτε τα σηκωμένα φρύδια σας, τηλεδημοσιογράφοι. Δεν αντιστοιχούν πια στην πραγματικότητα.

- Και κυρίως: δεν φτιάχνεται πια στο γυαλί η πραγματικότητα.

- Βλέποντας τα τικ εκείνου του παιδιού που εξελέγη βουλευτής της Χρυσής Αυγής, σκέφτομαι: Έζησε ένα μητρικό χάδι;

- Δεν δίνω άλλοθι, δεν έχει δικαιολογία ο φασισμός. Αλλά, αναρωτιέμαι, μπορεί να σώσει έναν άνθρωπο ένα χάδι;

- Πρώτη φορά ελπίζω με αυτό που ψήφισα. Τι ωραίο ρήμα το "ελπίζω". Το 'χα ξεχάσει.

- Μου λένε "βρε μην εκδηλώνεσαι, μπορεί να σου στοιχίσει". Και θα ζήσω τέτοια χαρά σιωπηλός; Μισή χαρά η σιωπηλή χαρά.

- Γι' αυτό κάνουμε γλέντια, γιορτές, χορούς τις χαρές μας. Τη φωνάζεις τη χαρά.

- Βλέπω κάτι γνωστούς καρεκλοκένταυρους να συγκεντρώνονται σιγά σιγά γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μυρίστηκαν εξουσία και βγήκαν από τη φορμόλη. Πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το νέο, καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ. Ελπίζω να αποδείξει ότι δεν είναι.

- Δεν έζησα το '81. Μικρός πολύ, δεν έχω μνήμες. Ζω όμως το 2012. Και θα το διηγούμαι σε παιδιά και εγγόνια.