Ακολουθήστε μας στο Google news
1η ημέρα
2η ημέρα
Η πιο δυνατή μέρα του φεστιβάλ, έως τώρα. Από πολλές απόψεις. Όχι τόσο από πλευράς εντάσεως και δυναμικής του ήχου, αλλά από πλευράς εντάσεως και δυναμικής των συναισθημάτων. Οι καλλιτέχνες που ανέβηκαν χθες στην σκηνή του River Party φρόντισαν περισσότερο για τη συναισθηματική μας «κινητοποίηση». Ο κόσμος πολύς. Μάλλον η χθεσινή μέρα ήταν εκείνη με τη μεγαλύτερη προσέλευση κοινού. Και μάλιστα από πολύ νωρίς.
Η Νατάσσα Μποφίλιου ξεκίνησε πρώτη στην κεντρική σκηνή του River Party κατά τις 8 η ώρα. Στη μία ώρα που διήρκεσε η εμφάνισή της κατάφερε να παρασύρει τον κόσμο σε ένα «ταξίδι» ιδιαίτερο. Ένα ταξίδι που περιλάμβανε παλιά και νέα τραγούδια από την προσωπική της δισκογραφία, αλλά και παλιά αγαπημένα της τραγούδια. Ενδεικτικά αναφέρω τα: «Νταλίκα» (μουσική: Δήμος Μούτσης στίχοι: Κώστας Τριπολίτης) και «Σαν τον καραγκιόζη» (μουσική στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος). Εξαιρετική στιγμή η ερμηνεία της στο τραγούδι «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει» (μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος). Η Μποφίλιου εξελίσσεται σε σπουδαία ερμηνεύτρια, που ξέρει να «πατάει γερά» (κι ας γλύστρισε κάποια στιγμή χθες) πάνω στη σκηνή, μαγεύοντας το ακροατήριο.
Οι «γαλλιδούλες» Nouvelle Vague έχουν κερδίσει το ελληνικό κοινό. Το αγαπημένο συγκρότημα από τη Γαλλία (Ελλάς Γαλλία: συμμαχία) έχει καταφέρει να γίνει αγαπητό στη χώρα μας με τις εμπνευσμένες διασκευές του και την εκκεντρική εμφάνισή του στη σκηνή. Και χθες λοιπόν, ένα πολυπληθές κοινό αποθέωσε τις «γαλλιδούλες» και εκείνες, με τη σειρά τους, το αποζημίωσαν με μια γεμάτη εμφάνιση.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κινήθηκε, για μια ακόμα φορά, σε υψηλά επίπεδα καλλιτεχνικής δράσης. Με χαμηλές εντάσεις, ως επί τω πλείστον, αλλά με σπουδαίους μουσικούς, δεξιοτεχνικά παιξίματα και περίσσευμα συναισθήματος. Κορυφαίες στιγμές του προγράμματός του, τα τραγούδια «Θεέ μου μεγαλοδύναμε» (παλαιό ρεμπέτικο), «Κάγκελα Παντού» (μουσική στίχοι: Τζίμης Πανούσης), «Ο δρόμος σου είσαι εσύ» (μουσική στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης), «Για την Κύπρο» (μουσική στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος). Ο Αλκίνοος εξακολουθεί να με μαγεύει κάθε φορά που τον ακούω ζωντανά. Κάθε πρόγραμμά του έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκινούν τον ακροατή. Από τη χθεσινή εμφάνιση «κρατώ» και το καταπληκτικό σόλο (μακάρι να έκανε κι άλλα) του Γιώργου Κοντραφούρη, του σπουδαίου αυτού μουσικού δεξιοτέχνη.
Τελευταίος ανέβηκε στη σκηνή ο Σωκράτης Μάλαμας και η παρέα του. Και αν, έως τότε, η βραδιά δεν είχε χορό και λίκνισμα, ο Μάλαμας φρόντισε για αυτό. Συμπυκνώνοντας το πρόγραμμά του, όσο αυτό ήταν δυνατόν, λόγω ωραρίου, ο Μάλαμας απέδειξε ότι, δικαίως, θεωρείται ένας από τους πιο συναυλιακούς καλλιτέχνες. Παίζει τα τραγούδια του, διανθίζοντάς τα και με αγαπημένα τραγούδια άλλων. Ακομπλεξάριστος. Οι διασκευές του σε τραγούδια των Τρυπών είναι καλύτερες και από εκείνες του ίδιου του Γιάννη Αγγελάκα. Οι ερμηνείες του, στο «Μέρμηγκα» του Μάνου Λοΐζου, αλλά και στη «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου» (μουσική: Λουκάς Θάνος στίχοι: Κώστας Βάρναλης), τείνουν να ξεπεράσουν τις αρχικές. Αν σε αυτά προσθέσετε και τα μεγάλα τραγούδια του ίδιου του Σωκράτη, το συμπέρασμα εξάγεται εύκολα: ο Σωκράτης είναι ό,τι καλύτερο για μια καλοκαιρινή συναυλία που να συνδυάζει την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση. Από χθες το βράδυ «κρατώ» την εικόνα μιας παρέας πιασμένης χέρι χέρι σε κυκλικό σχηματισμό να χορεύει το «Είναι σκοτάδι» (μουσική: Σωκράτης Μάλαμας στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος). Και ρωτώ: είναι ή δεν είναι αυτό ταυτόχρονα διασκέδαση και ψυχαγωγία;
Κατά τις 4 το πρωί, περπατούσα προς το πάρκινγκ του River Party νιώθοντας μεγάλη κούραση και, ταυτόχρονα, μεγάλη ευφορία. Τι ωραία που περάσαμε και χθες! Άντε, να δούμε και σήμερα: Κίτρινα Ποδήλατα, Νίκος Πορτοκάλογλου, Χάρις Αλεξίου Δήμητρα Γαλάνη και Ελεονώρα Ζουγανέλη Φίλιππος Πλιάτσικας. Περισσότερα, στο αυριανό review. Μείνετε «συντονισμένοι».
Διασκέδαση και ψυχαγωγία μαζί.
04 Αυγούστου 20121η ημέρα
2η ημέρα
Η πιο δυνατή μέρα του φεστιβάλ, έως τώρα. Από πολλές απόψεις. Όχι τόσο από πλευράς εντάσεως και δυναμικής του ήχου, αλλά από πλευράς εντάσεως και δυναμικής των συναισθημάτων. Οι καλλιτέχνες που ανέβηκαν χθες στην σκηνή του River Party φρόντισαν περισσότερο για τη συναισθηματική μας «κινητοποίηση». Ο κόσμος πολύς. Μάλλον η χθεσινή μέρα ήταν εκείνη με τη μεγαλύτερη προσέλευση κοινού. Και μάλιστα από πολύ νωρίς.
Η Νατάσσα Μποφίλιου ξεκίνησε πρώτη στην κεντρική σκηνή του River Party κατά τις 8 η ώρα. Στη μία ώρα που διήρκεσε η εμφάνισή της κατάφερε να παρασύρει τον κόσμο σε ένα «ταξίδι» ιδιαίτερο. Ένα ταξίδι που περιλάμβανε παλιά και νέα τραγούδια από την προσωπική της δισκογραφία, αλλά και παλιά αγαπημένα της τραγούδια. Ενδεικτικά αναφέρω τα: «Νταλίκα» (μουσική: Δήμος Μούτσης στίχοι: Κώστας Τριπολίτης) και «Σαν τον καραγκιόζη» (μουσική στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος). Εξαιρετική στιγμή η ερμηνεία της στο τραγούδι «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει» (μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος). Η Μποφίλιου εξελίσσεται σε σπουδαία ερμηνεύτρια, που ξέρει να «πατάει γερά» (κι ας γλύστρισε κάποια στιγμή χθες) πάνω στη σκηνή, μαγεύοντας το ακροατήριο.
Οι «γαλλιδούλες» Nouvelle Vague έχουν κερδίσει το ελληνικό κοινό. Το αγαπημένο συγκρότημα από τη Γαλλία (Ελλάς Γαλλία: συμμαχία) έχει καταφέρει να γίνει αγαπητό στη χώρα μας με τις εμπνευσμένες διασκευές του και την εκκεντρική εμφάνισή του στη σκηνή. Και χθες λοιπόν, ένα πολυπληθές κοινό αποθέωσε τις «γαλλιδούλες» και εκείνες, με τη σειρά τους, το αποζημίωσαν με μια γεμάτη εμφάνιση.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κινήθηκε, για μια ακόμα φορά, σε υψηλά επίπεδα καλλιτεχνικής δράσης. Με χαμηλές εντάσεις, ως επί τω πλείστον, αλλά με σπουδαίους μουσικούς, δεξιοτεχνικά παιξίματα και περίσσευμα συναισθήματος. Κορυφαίες στιγμές του προγράμματός του, τα τραγούδια «Θεέ μου μεγαλοδύναμε» (παλαιό ρεμπέτικο), «Κάγκελα Παντού» (μουσική στίχοι: Τζίμης Πανούσης), «Ο δρόμος σου είσαι εσύ» (μουσική στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης), «Για την Κύπρο» (μουσική στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος). Ο Αλκίνοος εξακολουθεί να με μαγεύει κάθε φορά που τον ακούω ζωντανά. Κάθε πρόγραμμά του έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκινούν τον ακροατή. Από τη χθεσινή εμφάνιση «κρατώ» και το καταπληκτικό σόλο (μακάρι να έκανε κι άλλα) του Γιώργου Κοντραφούρη, του σπουδαίου αυτού μουσικού δεξιοτέχνη.
Τελευταίος ανέβηκε στη σκηνή ο Σωκράτης Μάλαμας και η παρέα του. Και αν, έως τότε, η βραδιά δεν είχε χορό και λίκνισμα, ο Μάλαμας φρόντισε για αυτό. Συμπυκνώνοντας το πρόγραμμά του, όσο αυτό ήταν δυνατόν, λόγω ωραρίου, ο Μάλαμας απέδειξε ότι, δικαίως, θεωρείται ένας από τους πιο συναυλιακούς καλλιτέχνες. Παίζει τα τραγούδια του, διανθίζοντάς τα και με αγαπημένα τραγούδια άλλων. Ακομπλεξάριστος. Οι διασκευές του σε τραγούδια των Τρυπών είναι καλύτερες και από εκείνες του ίδιου του Γιάννη Αγγελάκα. Οι ερμηνείες του, στο «Μέρμηγκα» του Μάνου Λοΐζου, αλλά και στη «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου» (μουσική: Λουκάς Θάνος στίχοι: Κώστας Βάρναλης), τείνουν να ξεπεράσουν τις αρχικές. Αν σε αυτά προσθέσετε και τα μεγάλα τραγούδια του ίδιου του Σωκράτη, το συμπέρασμα εξάγεται εύκολα: ο Σωκράτης είναι ό,τι καλύτερο για μια καλοκαιρινή συναυλία που να συνδυάζει την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση. Από χθες το βράδυ «κρατώ» την εικόνα μιας παρέας πιασμένης χέρι χέρι σε κυκλικό σχηματισμό να χορεύει το «Είναι σκοτάδι» (μουσική: Σωκράτης Μάλαμας στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος). Και ρωτώ: είναι ή δεν είναι αυτό ταυτόχρονα διασκέδαση και ψυχαγωγία;
Κατά τις 4 το πρωί, περπατούσα προς το πάρκινγκ του River Party νιώθοντας μεγάλη κούραση και, ταυτόχρονα, μεγάλη ευφορία. Τι ωραία που περάσαμε και χθες! Άντε, να δούμε και σήμερα: Κίτρινα Ποδήλατα, Νίκος Πορτοκάλογλου, Χάρις Αλεξίου Δήμητρα Γαλάνη και Ελεονώρα Ζουγανέλη Φίλιππος Πλιάτσικας. Περισσότερα, στο αυριανό review. Μείνετε «συντονισμένοι».
