Ακολουθήστε μας στο Google news

Απόψε και ακόμα δύο Τρίτες (4/12 και 11/12) εμφανίζεται στο Σταυρό του Νότου...

Τον παρακολουθώ εδώ και αρκετά χρόνια. Είναι ένας από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να παίζω σαν εκείνον, αλλά ποτέ δεν είχα το κουράγιο να στρωθώ στη μελέτη, ούτε και το απαιτούμενο ταλέντο. Ο Δημήτρης Μυστακίδης τα συνδυάζει όλα αυτά. Είναι δεξιοτέχνης, μελετημένος, παιχταράς και (εξίσου σημαντικό) χαμογελαστός άνθρωπος. Πέρυσι, πήγα και στις δύο συναυλίες του στο Μέγαρο Μουσικής. Δε μου έφτανε η μία. Κάθε φορά που τον βλέπω να παίζει, μαγεύομαι. Και αν είναι εξαιρετικός όταν παίζει με το Θανάση Παπακωνσταντίνου, είναι ακόμα καλύτερος και εντυπωσιακότερος όταν παίζει με το δικό του σχήμα, τις "Αψιλίες". Με αυτό το σχήμα εμφανίζεται κάθε Τρίτη στο Σταυρό του Νότου. Οι εμφανίσεις αυτές, με διαφορετικούς καλεσμενους κάθε φορά (απόψε επί σκηνής ο Σόλωνας Λέκκας, στις 4/12 η Κατερίνα Παπαδοπούλου και ο Σωκράτης Σινόπουλος και στις 11/12 η Ματούλα Ζαμάνη), στάθηκαν αφορμή για μία διαδικτυακή κουβέντα με το Δημήτρη Μυστακίδη.

Αψιλίες, κάθε Τρίτη στο Σταυρό του Νότου λοιπόν. Ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές σε σχέση με παλαιότερες συναυλίες του σχήματος;
Αυτό που δεν αλλάζει είναι το ρεπερτόριο, το οποίο πραγματευόμαστε και το οργανολόγιο. Η διαφορά είναι ότι η θεοδώρα Αθανασίου δεν είναι μαζι μας και φυσικά οι διαφορετικοί, κάθε εβδομάδα, καλεσμένοι

Πως προέκυψαν οι καλεσμένοι κάθε Τρίτης; Ποιους άλλους θα καλούσες, με ποιους άλλους θα ήθελες να βρεθείς στη σκηνή; (ακόμα και αν δεν έχει τύχει έως τώρα ή ακόμα και αν έχετε συνεργαστεί στο παρελθόν)
Οι καλεσμένοι είναι κατ αρχήν φίλοι μας. Εκτός απο φίλοι βεβαια είναι άνθρωποι που θαυμάζουμε το έργο τους και μας αρέσει να συνυπάρχουμε στην σκηνή. Άσχετα από το είδος που ο καθένας υπηρετεί. Θεωρώ ότι, οι μουσικές που παίζουμε με τις «αψιλίες», είναι στην ουσία κοινό πεδίο αναφοράς για οποιονδήποτε ασχολείται με τη μουσική. Έτσι όλοι οι μουσικοί είναι εν δυνάμει πιθανοί καλεσμένοι μας.

Πρόσφατα συναντηθήκαμε στη Θεσσαλονίκη, στο Womex, σε αυτή την παγκόσμια μουσική εμπορική έκθεση. Εχοντας παίξει στο εξωτερικό, πόσο εύκολο πιστεύεις είναι να «ταξιδέψει» η ελληνική μουσική στο εξωτερικό; Είναι το ίδιο εύκολη η «εξαγωγή» για όλα τα είδη της ελληνικής μουσικής;
Η λαϊκή και η παραδοσιακή μας μουσική μπορεί άνετα να ταξιδέψει εκτός συνόρων. Και αυτό γίνεται ήδη σε πολύ μεγάλο βαθμό. Εγώ τουλάχιστον, με τις «αψιλίες», αλλά και με άλλα σχήματα που έχουν σαν αντικείμενο την ελληνική μουσικη, έχω παίξει αρκετά στο εξωτερικό και με μεγάλη επιτυχία. Ακόμα και σχήματα που ασχολούνται με αυτό που ονομάζουμε έθνικ, εάν έχουν ενσωματώσει στον ήχο τους ελληνικά στοιχεία, πάνε πολύ καλά έξω.  Δε νομίζω όμως ότι έχουν την ίδια τύχη μουσικές που ήρθαν στην Ελλάδα και το μόνο που άλλαξε είναι ο στίχος τους. Το ελληνικό ροκ π.χ

Εξ όσων γνωρίζω, διδάσκεις. Σου αρέσει αυτή η πλευρά ενασχόλησης με τη μουσική; Πόσο σε βοηθάει ίσως η συναναστροφή με τους μαθητές και τους φοιτητές σου;
Η διδασκαλία μ αρέσει πολυ. Και με βοηθάει απίστευτα διότι χρειάζεται πολύ μεγάλη αποδόμηση το υλικό που διδάσκεις και με αυτόν τον τρόπο ο πρώτος που το εμπεδωνει είσαι εσύ που καλείσαι να το διδάξεις. Έχει πολυ πλάκα η κατανόηση των τεχνικών. Και στο κάτω κάτω είναι πολύ ωραίο σε όλα τα επίπεδα να ξέρεις τι ακριβώς κάνεις και γιατί.

Πόση μελέτη απαιτείται από κάποιον, προκειμένου να γίνει επαγγελματίας μουσικός; Μελετάς ακόμα; Πόσο χρόνο αφιερώνεις στη μελέτη τώρα και πόσο αφιέρωνες παλαιότερα;
Σίγουρα χρειάζεται πολύ μελέτη. Το είδος όμως της μελέτης και το πόσο επίπονη θα είναι αυτή, εξαρτάται από τους στόχους θέτει ο καθένας. Εγώ δε μελετώ καθόλου με τη λογική των ασκήσεων, αλλά παίζω πολύ προκειμένου να διευρύνω το ρεπερτόριο μου.

Πόσα και ποια μουσικά όργανα παίζεις;
Παίζω σε ένα αρκετά καλο επίπεδο το σύνολο σχεδόν των εγχόρδων της αστικής λαϊκής μουσικής, αλλά και της παραδοσιακής, αν εξαιρέσεις το κανονάκι.

Έχεις ακόμα την πρώτη σου κιθάρα;

Την πρώτη μου κιθάρα δυστυχώς δεν την έχω. Την είχα χαρίσει σε μια ξαδέρφη μου και χάθηκε..

Ποιους Έλληνες και ποιους ξένους κιθαρίστες θαυμάζεις;
Θαυμάζω πολλούς, αλλά για να πω έναν Έλληνα κι έναν ξένο, θα σου αναφέρω το Μπάμπη Παπαδόπουλο και τον Andy McKee.

Σε έχουμε γνωρίσει σαν δεξιοτέχνη οργανοπαίχτη και όχι τόσο σαν δημιουργό. Γράφεις δικές σου μουσικές; Έχεις δικά σου τραγούδια; Αν ναι, σκοπεύεις να τα κυκλοφορήσεις στο μέλλον;
Έχω γράψει μερικά πράγματα αλλα δε μου πολυαρέσουν. Σκέφτομαι βεβαια ότι, αν είναι να κάνω κάτι σε αυτόν τον τομέα, πρέπει να το κάνω τώρα. Έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία και νομίζω πως γρήγορα θα ακούσετε κάτι.

Αν έπρεπε να διαλέξεις μια άλλη μορφή τέχνης, εκτός της μουσικής και του τραγουδιού, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Νομίζω πως θα ήταν η γλυπτική γιατί μου αρέσει να κάνω πράγματα με τα χέρια.

Τι μουσική ακούς; Με ποιο κομμάτι έχεις «κολλήσει» αυτό τον καιρό;
Ακούω τα παντα εκτός απο κλασσική μουσικη..Μου αρέσουν πολύ τα δημοτικά και φυσικά τα ρεμπέτικα. Σπάνια «κολλάω» σε ένα τραγούδι. Με τα ταξίμια έχω κόλλημα. Το τελευταίο που μου «κόλλησε»  ήταν ένα διπλόχορδο ταξίμι του Κουκουλάρη.

Θυμάσαι πότε άκουσες για πρώτη φορά ένα τραγούδι σου στο ραδιόφωνο; Ποιο ήταν αυτό και σε ποια συγκυρία; Ακούς ραδιόφωνο; Αν όχι, με ποιο μέσο (mp3, δίσκος κλπ) και σε ποια περίσταση (στο αυτοκίνητο, στο σπίτι κλπ) ακούς μουσική;
Προφανώς εννοείς τραγούδι που να παίζω, γιατι δικά μου δεν κυκλοφορούν ακόμα.

Ναι, αυτό εννοώ. Το θυμάσαι;

Ήταν το «Ήτανε αέρας» του Γιώργου Καζαντζή με τη Λίζετα Καλημέρη. Νομίζω πως ήταν το 1992.  Το άκουσα στο ραδιόφωνο γιατι ακούω πολύ ραδιόφωνο παντού. Στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στη μηχανή, παντού..

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Θέλω να εκδώσω επιτέλους ένα βιβλίο για τη λαϊκή κιθάρα, θέλω να μιξάρω τη ζωντανή ηχογράφηση απο την παράσταση με τις κιθάρες στο Μέγαρο. Θέλω να γράψουμε μαζί με τον Ευγένιο Βούλγαρη έναν ιδιαίτερο δίσκο. Θέλω να γράψουμε με τον Τατασόπουλο και την Κοτη και πολλα άλλα.

Με τη σειρά μου, Δημήτρη, θα σου ευχηθώ να πραγματοποιηθούν όλα όσα σχεδιάζεις και θα σε ευχαριστήσω θερμά για την κουβέντα μας.