Ακολουθήστε μας στο Google news
Το αξιοπερίεργο με το Φοίβο Δεληβοριά είναι ότι, ενώ δεν ανανεώνει ιδιαίτερα το playlist των εμφανίσεών του, κερδίζει διαρκώς ακροατήριο. Το επιτυγχάνει, μάλλον, επειδή δεν επαναπαύεται. Το «ψάχνει». Να, φέτος για παράδειγμα, έχει μια καταπληκτική μπάντα και έναν ήχο πιο ηλεκτρικό από ποτέ. Επί σκηνής, διασκευάζει, ουσιαστικά, τα τραγούδια του, ντύνοντάς τα με «καινούργια ρούχα». Γιατί δεν φτάνει να έχεις καλή μπάντα, πρέπει και να την αφήνεις να το επιδεικνύει. Από την άλλη, κάποιος πιο δύσπιστος, θα έλεγε ότι αν δεν επέλεγε αυτό το δρόμο, θα είχε χάσει μεγάλο μέρος του ακροατηρίου. Πόσες φορές άλλωστε να ακούσει κανείς ίδια και απαράλλακτη τη «Μπόσσα Νόβα του Ησαΐα»; Ναι, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Ο Φοίβος, στα live, σπανίως παίζει τις δισκογραφημένες εκδοχές των τραγουδιών του. Και φέτος, στη φαρέτρα του, υπάρχουν «όπλα μεγάλου βεληνεκούς», που του επιτρέπουν να κερδίζει τη «μάχη», σχεδόν από τα αποδυτήρια μάλιστα. Αναφέρομαι (και θέλω να το κάνω ονομαστικά) στους σπουδαίους δεξιοτέχνες που πλαισιώνουν τον αγαπημένο τραγουδοποιό: ο Κώστας Παντέλης στις κιθάρες (ήρεμη δύναμη), ο Κωστής Χριστοδούλου στα πλήκτρα (απερίγραπτος παίχτης, φοβερή δεξιοτεχνία και αισθητική), ο Σταμάτης Σταματάκης στο μπάσσο (ο «παλιός» της μπάντας) και last but not least ο Σωτήρης Ντούβας στα τύμπανα (πρωτοφανείς ικανότητες για έναν τόσο νέο μουσικό). Ο ίδιος ο Φοίβος, μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, δεν χάνει την ευκαιρία να αυτοσαρκάζεται από σκηνής και να «απογυμνώνεται» αφηγούμενος προσωπικές του ιστορίες, δίχως ίχνος σεμνοτυφίας και «κρατήματος».
Ο Φοίβος Δεληβοριάς, λοιπόν, στα έως τώρα καλύτερά του. Ένα τελευταίο Σάββατο (23/2) έμεινε. Παράταση δεν θα υπάρξει. Αν δεν πήγατε ακόμα, θα σας έλεγα να μην το χάσετε.
Προλαβαίνετε! Η τελευταία του εμφάνιση είναι αυτό το Σάββατο...
20 Φεβρουαρίου 2013Ο Φοίβος Δεληβοριάς αποφάσισε φέτος να κάνει τις κεντρικές του εμφανίσεις στον Πειραιά και στη μουσική σκηνή του Passport. Μέχρι την πρεμιέρα των εμφανίσεών αυτών, είχα διαβάσει πολλές συνεντεύξεις του, μεταξύ των οποίων και εκείνη που μου παραχώρησε. Σε όλες ήταν διακριτή η ευφυΐα και η γοητεία του Φοίβου, καθώς οι απαντήσεις ήταν σαφείς, κατασταλαγμένες και με χιούμορ. Μετά το πρώτο Σάββατο, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στη «θάλασσα» του διαδικτύου αμέτρητα reviews, όλα εγκωμιαστικά. Και αναρωτιέμαι: τι θα μπορούσα να συνεισφέρω εγώ με το παρόν; Όλοι όσοι έγραψαν, με βρίσκουν σύμφωνο. Μάλιστα, στα περισσότερα κείμενα που διάβασα ήταν έντονο το συναισθηματικό στοιχείο, χαρακτηριστικό που αποτελεί την ξεκάθαρη προτίμησή μου σαν αναγνώστη. Τι να προσθέσω λοιπόν εγώ;Το αξιοπερίεργο με το Φοίβο Δεληβοριά είναι ότι, ενώ δεν ανανεώνει ιδιαίτερα το playlist των εμφανίσεών του, κερδίζει διαρκώς ακροατήριο. Το επιτυγχάνει, μάλλον, επειδή δεν επαναπαύεται. Το «ψάχνει». Να, φέτος για παράδειγμα, έχει μια καταπληκτική μπάντα και έναν ήχο πιο ηλεκτρικό από ποτέ. Επί σκηνής, διασκευάζει, ουσιαστικά, τα τραγούδια του, ντύνοντάς τα με «καινούργια ρούχα». Γιατί δεν φτάνει να έχεις καλή μπάντα, πρέπει και να την αφήνεις να το επιδεικνύει. Από την άλλη, κάποιος πιο δύσπιστος, θα έλεγε ότι αν δεν επέλεγε αυτό το δρόμο, θα είχε χάσει μεγάλο μέρος του ακροατηρίου. Πόσες φορές άλλωστε να ακούσει κανείς ίδια και απαράλλακτη τη «Μπόσσα Νόβα του Ησαΐα»; Ναι, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Ο Φοίβος, στα live, σπανίως παίζει τις δισκογραφημένες εκδοχές των τραγουδιών του. Και φέτος, στη φαρέτρα του, υπάρχουν «όπλα μεγάλου βεληνεκούς», που του επιτρέπουν να κερδίζει τη «μάχη», σχεδόν από τα αποδυτήρια μάλιστα. Αναφέρομαι (και θέλω να το κάνω ονομαστικά) στους σπουδαίους δεξιοτέχνες που πλαισιώνουν τον αγαπημένο τραγουδοποιό: ο Κώστας Παντέλης στις κιθάρες (ήρεμη δύναμη), ο Κωστής Χριστοδούλου στα πλήκτρα (απερίγραπτος παίχτης, φοβερή δεξιοτεχνία και αισθητική), ο Σταμάτης Σταματάκης στο μπάσσο (ο «παλιός» της μπάντας) και last but not least ο Σωτήρης Ντούβας στα τύμπανα (πρωτοφανείς ικανότητες για έναν τόσο νέο μουσικό). Ο ίδιος ο Φοίβος, μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, δεν χάνει την ευκαιρία να αυτοσαρκάζεται από σκηνής και να «απογυμνώνεται» αφηγούμενος προσωπικές του ιστορίες, δίχως ίχνος σεμνοτυφίας και «κρατήματος».Ο Φοίβος Δεληβοριάς, λοιπόν, στα έως τώρα καλύτερά του. Ένα τελευταίο Σάββατο (23/2) έμεινε. Παράταση δεν θα υπάρξει. Αν δεν πήγατε ακόμα, θα σας έλεγα να μην το χάσετε.
