Φαντάζομαι ακούγοντας τα άλμπουμ που ακολούθησαν το Dookie (1994) πολλοί είχαν ξεγραμμένους τους Green Day, ανάμεσά τους φυσικά και εγώ! Και ειδικά όταν έφτασαν στο Warning(2000)…
03 Ιουνίου 2009Φαντάζομαι ακούγοντας τα άλμπουμ που ακολούθησαν το Dookie (1994) πολλοί είχαν ξεγραμμένους τους Green Day, ανάμεσά τους φυσικά και εγώ! Και ειδικά όταν έφτασαν στο Warning(2000)….αλλά ειδικά στη μουσική, ποτέ δε λες ποτέ! Το Dookie εκτόξευσε τους εναλλακτικούς Green Day στη κορυφή της δημοσιότητας σε όλο το κόσμο και πούλησε 8.000.000 κόπιες μόνο στην Αμερική και άλλα τόσα περίπου στον υπόλοιπο κόσμο. Μετά άρχισε η πτώση, τα 8 έγιναν 2 στο “Insomniac” του 1995 και το “Nimrod” του 1997 ενώ στο Warning πούλησαν «μόνο» 1 εκατ αντίτυπα (μιλάμε για την Αμερική μόνο), με το μέλλον τους να προδιαγράφεται μαύρο. Δεν είχαν πει όμως τη τελευταία τους λέξη. Την εποχή που όλος ο πλανήτης βρίζει πατόκορφα τον Bush, οι Green Day βγάζουν τον πιο πολιτικό δίσκο της καριέρας τους, πάνε για πρώτη φορά στο Νο1 της Αμερικής και της Ευρώπης, βγάζουν 2 σουπερ χιτς ( “Boulevard Of Broken Dreams” & “Wake Me Up When September Ends”) και ξαναπούλησαν 6 εκατομμύρια.
Σε ένα στίχο του νέου τους τραγουδιού “21st Century Breakdown” (ομώνυμο του νέου τους άλμπουμ που μόλις κυκλοφόρησε), λένε «my generation is zero, I’d never make it as a working class hero”, τοποθετούμενοι έτσι στον κοινωνικό τους περίγυρο. Στο “March Of Dogs” υποστηρίζουν ότι «οι σειρήνες της αποσάθρωσης θα διαβρώσουν τους φανατικούς της πίστης» αφού η θρησκεία είναι «ένα βιασμένο σκυλί». Πάντα το στίγμα τους παραμένει δυνατό και οι θέσεις τους προκλητικά έντονες, από τις μέρες που έπαιζαν σκληρό πανκ μέχρι σήμερα. Ποτέ δεν εγκατέλειψαν τις ρίζες τους και αυτό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το κοινό τους το ανταπέδωσε.
Και όχι μόνο το κοινό...το American Idiot πάει Broadway! O σκηνοθέτης Michael Mayer, γνωστός για την θεατρική επιτυχία «To Ξύπνημα Της Άνοιξης» που κέρδισε 8 βραβεία Tony to 2007, το ανεβάζει το Σεπτεμβριο σε μια πολύ φιλόδοξη παράσταση. Για να ξαναγυρίσω στο “21st Century Breakdown” , το συμπέρασμα είναι ότι οι Green Day κατάφεραν πάλι να βγάλουν ένα δυνατό CD, που ίσως να μην το συμπεραίνεις στην πρώτη ακρόαση αλλά επειδή στη μουσική τα τραγούδια είναι μόνο αυτό που στο τέλος μετράει, όταν μερικούς μήνες μετά θα ακούμε ξανά και ξανά το “Peacemaker”, το “Viva La Gloria(Little Girl)” , το “Restless Heart Syndrome” ή όποιο άλλο έχει ξεχωρίσει μέχρι τότε, η διαπίστωση θα έρθει ως επακόλουθο συμπέρασμα των γεγονότων...
Περιπλανηθήτε στο κόσμο των Green Day
www.greendayworld.net
και διαβάστε το καταπληκτικό άρθρο στο Rolling Stone.
