Ακολουθήστε μας στο Google news
Ίσως επειδή τελικώς στη συντροφικότητα είτε μιλάμε για φίλους, είτε για συγγενείς είτε για ερωτικούς συντρόφους, εκεί καταλήγουν και πάλι όλα διάολε (τρίτη φορά, σε λίγες γραμμές) και το ξέρει κατά πως φαίνεται η Λίλι Τακ. Δεν γεμίζει φιοριτούρες μήτε την πορεία των ηρώων της μήτε τους διαλόγους τους (χαρακτηριστικό το κόλπο που κάνει ώστε να μην ξεχωρίζει σημειολογικά και σε επίπεδο αισθητικής ο διάλογος από την πρόζα της) και τέλος η Τακ δεν χαραμίζει μήτε δράμι ψευδοδραματικότητας για να κάνει πιο αρεστό το κείμενο της σε κυρίες, λιμοκοντόρους και ψευδορομαντικούς.
Το αδυσώπητο είναι εκεί, η ευτυχία είναι εκεί, η μνήμη δεν χωράει άλλα τεταρτημόρια γόμωσης. Η ζωή πρέπει να περιγραφεί όπως είναι. Η ευτυχία να λάβει το ακριβές ποσοστό της και όχι κάτι δυσθεώρητα νούμερα που συναντάμε σε κάτι βίσονες του υπερθετικού. Ας σηκώσει το χέρι κάποιος που θα πει ότι η ζωή του, ο έρωτας του, η οικογένεια του προσφέρουν κάτι παραπάνω από αυτό το υπέροχο χαλί ρεαλισμού που η Αμερικανίδα συγγραφέας μας δίνει στο “Ζήσαμε την Ευτυχία”. Θα πει υπερβολές αν όχι ψέμα. Διότι ακριβώς σε αυτή την μικρή ποσόστωση κρύβεται η ουσία της πραγματικής ευτυχίας.
Η συναρπαστική κυρία Τακ μόλις μας έδωσε την πιο σεβαστή μπάτσα της χρονιάς παρέα με τον εκπληκτικό Καμύ που επανεκδόθηκε προσφάτως.
Τι ρωτάτε; Συγνώμη, δεν σας άκουσα...Τι; Αν είναι πέραν του στεγνού ύφους, τρυφερό ετούτο το πόνημα; Αν έχετε ζήσει, ναι...
*Λίλι Τακ
*Ζήσαμε την ευτυχία
*Τίτλος πρωτοτύπου: «I married you for happiness»
*Μετάφραση: Θωμάς Σκάσσης
*Σελίδες 232
*Κέδρος (Δεκέμβριος 2013)
Πρώτες εντυπώσεις από την εν 5ωρο ανάγνωση του νέας κυκλοφορίας βιβλίου της Αμερικανίδας συγγραφέως
20 Δεκεμβρίου 2013Ξεκινάς να διαβάσεις και διαπιστώνεις αμέσως ότι το ύφος είναι ξερό. Ή μήπως ξηρό; Ξαναγυρνάς στο εξώφυλλο κρατώντας με τα δάχτυλα τις πρώτες σελίδες. Φανερό ότι δεν θες να χάσεις το που είσαι αν και, διάολε, οι πρώτες σελίδες είναι πως μπορείς να ξεχάσεις που βρισκόσουν...αλλά αυτό ακριβώς σε επίπεδο ανάγνωσης σώματος σημαίνει ένα και μόνο πράγμα. Το μελετάς και το διερευνάς. Το εξώφυλλο σου κάνει και η αλήθεια είναι ότι είναι από τα καλύτερα του Κέδρου τον τελευταίο καιρό. Απλό και στοχαστικό διότι ένα χέρι που πιάνει το χέρι ενός άλλου ανθρώπου, κάτι σημαίνει (και πάλι) διάολε...Ίσως επειδή τελικώς στη συντροφικότητα είτε μιλάμε για φίλους, είτε για συγγενείς είτε για ερωτικούς συντρόφους, εκεί καταλήγουν και πάλι όλα διάολε (τρίτη φορά, σε λίγες γραμμές) και το ξέρει κατά πως φαίνεται η Λίλι Τακ. Δεν γεμίζει φιοριτούρες μήτε την πορεία των ηρώων της μήτε τους διαλόγους τους (χαρακτηριστικό το κόλπο που κάνει ώστε να μην ξεχωρίζει σημειολογικά και σε επίπεδο αισθητικής ο διάλογος από την πρόζα της) και τέλος η Τακ δεν χαραμίζει μήτε δράμι ψευδοδραματικότητας για να κάνει πιο αρεστό το κείμενο της σε κυρίες, λιμοκοντόρους και ψευδορομαντικούς.
Το αδυσώπητο είναι εκεί, η ευτυχία είναι εκεί, η μνήμη δεν χωράει άλλα τεταρτημόρια γόμωσης. Η ζωή πρέπει να περιγραφεί όπως είναι. Η ευτυχία να λάβει το ακριβές ποσοστό της και όχι κάτι δυσθεώρητα νούμερα που συναντάμε σε κάτι βίσονες του υπερθετικού. Ας σηκώσει το χέρι κάποιος που θα πει ότι η ζωή του, ο έρωτας του, η οικογένεια του προσφέρουν κάτι παραπάνω από αυτό το υπέροχο χαλί ρεαλισμού που η Αμερικανίδα συγγραφέας μας δίνει στο “Ζήσαμε την Ευτυχία”. Θα πει υπερβολές αν όχι ψέμα. Διότι ακριβώς σε αυτή την μικρή ποσόστωση κρύβεται η ουσία της πραγματικής ευτυχίας.
Η συναρπαστική κυρία Τακ μόλις μας έδωσε την πιο σεβαστή μπάτσα της χρονιάς παρέα με τον εκπληκτικό Καμύ που επανεκδόθηκε προσφάτως.
Τι ρωτάτε; Συγνώμη, δεν σας άκουσα...Τι; Αν είναι πέραν του στεγνού ύφους, τρυφερό ετούτο το πόνημα; Αν έχετε ζήσει, ναι...
*Λίλι Τακ
*Ζήσαμε την ευτυχία
*Τίτλος πρωτοτύπου: «I married you for happiness»
*Μετάφραση: Θωμάς Σκάσσης
*Σελίδες 232
*Κέδρος (Δεκέμβριος 2013)
