Καλό μου «Τετράδιο», καλό καλοκαίρι! Για έναν μήνα τουλάχιστον θα ζήσουμε μακριά από τη σκληρή εργοδοσία (του Δημητράκη) ευτυχώς αλλά και μακριά από σας – δυστυχώς.
09 Ιουλίου 2009Καλό μου «Τετράδιο», καλό καλοκαίρι!
Για έναν μήνα τουλάχιστον θα ζήσουμε μακριά από τη σκληρή εργοδοσία (του Δημητράκη) ευτυχώς
αλλά και μακριά από σας – δυστυχώς.
Ελπίζω να ανταμώσουμε ξανά, καθώς θα αχνοφαίνεται ο ερχομός του φθινοπώρου
έχοντας προσθέσει στην εξάρτυση μας
θάλασσα κι αρμύρα
έλατα από τα βουνά
ήλιον πολύ κι εξαπτέρυγον, καθώς και μια – δυο
νέες ωραίες ιστορίες (να ΄χουμε να λέμε) ποτίζοντας ένα ουζάκι ή χλιαρό κόκκινο κρασί τους θεούς του χειμώνα.
Σας εύχομαι να ανταμώσετε φέτος το καλοκαίρι φάρους που εκπέμπουν ακόμα,
τη μοσχοβολιά απ’τις μπουγάδες των νοικοκυρών στα νησιά
και την άμμο που τα βράδια οι κόκκοι της μετράνε τα άστρα
γύρω απ’τις φωτιές των μακρυμάλληδων Δαναών
και των καλοαναθρεμένων Τρώων.
Κι αν, οι άνδρες εξ ημών, συναντήσετε πάλι το άλλο σας μισό
θυσιάστε το κι εσείς εκ νέου στους θεούς (άλλωστε συνηθισμένο είναι το σφάγιο) να αναβλύσει απ’την πνοή του μύρο για τα μαλλιά σας
χαμόγελο για τα χείλη σας,
νέους όρκους να δώσουν
κι από νέον Πάρη να κερδίσετε το μήλο...
Κι ένα βράδυ
μόνον ένα βράδυ
κατά μόνας εσφιγμένοι και περίκλειστοι, χύστε ένα δάκρυ εις μνήμην όσων αγίασαν τη ζωή σας – δεν είναι κακό,
δεν θα σας (μας) συλλάβει η πολιτοφυλακή των κυνικών, στη ζούλα
εμείς ας παρανομήσουμε, χάριν των φυλακτών και των ελπίδων μας.
Δεν είναι άλλωστε πολλή η δαπάνη! ένα δάκρυ! μια σταλαγματιάν μόνον από νερό κρασί και αίμα, κάτι σαν
προσευχή, παραμύθι και μανιφέστο
σε όσους έχουν εκείνην την ώρα (ώρα «ανοιχτή» έλεγαν οι παλιοί) ορθάνοιχτα τα μάτια της καρδιάς τους, εκεί στα μακρινά φυλάκια και τις ατέλειωτες στράτες των ερήμων αυτού του κόσμου...
Προς τους αγγέλους
και τις νεράιδες λοιπόν
που φέρνει αυτό το καλοκαίρι, παλιούς και νιόφερτους..
Με την αγάπη μου
Στάθης Σ.
(αφιερώνεται στην Χαρά - τη φερώνυμη - και τη χαρά όλων μας)...
