Ακολουθήστε μας στο Google news

Μίας συνέντευξης μύρια έπονται. Μιλάμε για τη συνέντευξη που έδωσε ο αστρολόγος Κώστας Λεφάκης στα ΝΕΑ.

Και, συγκεκριμένα, στον καλό συνάδελφο Δημήτρη Μανιάτη. Ήταν και ενδιαφέρουσα η συνέντευξη, ήταν όμως κι επιτυχημένη από τη στιγμή που συζητήθηκε τόσο πολύ. Το τελευταίο επεισόδιο αφορά στη δημοσιογράφο του Εθνους Ναταλί Χατζηαντωνίου και τον υποψήφιο βουλευτή -αυτή τη φορά- με τη Νέα δημοκρατία Πέτρο Τατσόπουλο. Ο πολιτκός γυρολόγος Τατσόπουλος που έχει αλλάξει τρία-τέσσερα κόμματα σε τρία-τέσσερα χρόνια. Καταλαβαίνετε, έτσι;

Πειράχτηκε λοιπόν ο Πέτρος Τατσόπουλος από τη συγκεκριμένη συνέντευξη, προσβλήθηκε. Και το έγραψε στο facebook, στο οποίο ξημεροβραδιάζεται καθώς φαίνεται. Εγραψε λοιπόν:
«Σήμερα στα "Νέα". Δισέλιδη (!) συνέντευξη του αστρολόγου (!) Κώστα Λεφάκη για τα πολιτικά τεκταινόμενα το 2019... χωρίς ίχνος πλάκας. Σοβαρές ερωτήσεις σε... σοβαρό πολιτικό αναλυτή. Είναι αυτό που λέμε: οι ιστορικές εφημερίδες κάνουν καμιά φορά και ιστορικές ανοησίες. Ντροπή. Μόνο ντροπή».

Είναι δηλαδή ντροπή η συνέντευξη Λεφάκη στα ΝΕΑ αλλά δεν είναι ντροπή τα άρθρα του Ψαριανού και τα δικά του στην εφημερίδα; Τέλος πάντων. δεν είναι της παρούσης.

Η Ναταλί απάντησε:
«Και για να σοβαρευτούμε. Ενώ αρθρογραφείς στην ίδια εφημερίδα Πετρο Τατσοπουλε (υποψήφιε πιο πρόσφατα και.. παρεμπιπτοντως της Ν.Δ.) να κατακεραυνώνεις από το facebook τον (εναπομείναντα αριστερό στα Νεα) συνάδελφο σου που μεταξύ άπειρων συνεντεύξεων πήρε και μια του Λεφακη- που πολλοί αγαπάμε γιατί είναι λαϊκό είδωλο κατά μια έννοια -και να αναφωνείς τάχα μου "ντροπή", δημιουργώντας κλίμα εναντίον του; Εκεί ξεφεύγουμε από το θέμα ζώδια και αν μιλάμε για ελάχιστη δεοντολογία πάμε στο θέμα ζώα».

Ο Τατσόπουλος απάντησε ανακατεύοντας τον... ΣΥΡΙΖΑ! Ιδού:
«Ναταλί. Δεν ξέρω τι έχετε πάθει. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τι έχετε πάθει. Πόσο μακριά ο φανατισμός μπορεί να σας οδηγήσει. Χέστηκα ποιος πήρε συνέντευξη από τον Κώστα Λεφάκη. Όποιος και αν του πήρε συνέντευξη (και τον παρουσίασε, χωρίς να κάνει πλάκα, ως... πολιτικό σχολιαστή, που θα πρέπει να... μάθουμε την άποψή του) δεν είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, ούτε τίποτε. ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ. Αλλά το θέμα ΔΕΝ είναι αυτός. Το θέμα είναι ότι μια σοβαρή ιστορική εφημερίδα ΞΕΠΕΦΤΕΙ στο σημείο να φιλοξενεί τη συνέντευξη ενός... αστρολόγου ως πολιτικού σχολιαστή. Κι αντί ν' αναρωτιέσαι πώς εγώ, που δουλεύω στην ίδια εφημερίδα, μέμφομαι την εφημερίδα για το σφάλμα της -και όχι τον... αριστερό συντάκτη της συνέντευξης- εσύ, μια κατά δήλωσή σου αριστερή, με μέμφεσαι επειδή ο συντάκτης της εφημερίδας είναι... αριστερός (ο μοναδικός (!) μάλιστα αριστερός που... απέμεινε στα "Νέα") και, άρα, κάθε μομφή εναντίον της συνέντευξης με το "λαϊκό είδωλο" Λεφάκης ΔΕΝ είναι μομφή για τον τσαρλατάνο και τις πολιτικές εξελίξεις που βλέπει γραμμένες... στα άστρα (!), αλλά είναι μομφή εναντίον του... αριστερού συντάκτη που του παίρνει τη συνέντευξη (τον οποίον, επαναλαμβάνω, ούτε καν αναφέρω). ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ, ΝΑΤΑΛΙ; Πόσο πιο χαμηλά ΘΑ ΠΕΣΕΤΕ προκειμένου να υπερασπιστείτε το τσίρκο που μας κυβερνάει; Μάρξ-Ένγκελς-Τσίπρας-Λεφάκης; Ξερνάω με την κατάντια σας».

Και η απάντηση της Ναταλί, πληρωμένη: 
«Πέτρο Τατσόπουλε μια από τις καλύτερες συνεντεύξεις που έχω πάρει στη ζωή μου ανάμεσα σε δεκάδες άλλες Ελληνων και ξένων ήταν του Γιώργου Κοινούση όταν είχε πια δύσει το αστρο του στην επίσης ιστορική Ελευθεροτυπία. Τέτοια πρόσωπα με διαφορετικές ιδιότητες ευρείας λαϊκής αποδοχής που μιλούσαν σπανιότατα σ εφημερίδες σαν την Ελευθεροτυπία ή τα Νέα, όταν το έκαναν, αντιμετωπίζονταν από εμάς όπως και κάθε άλλος φυσικά συνεντευξιαζόμενος, με αποτέλεσμα να λένε κατά κανόνα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα-κάποτε πολύ πιο ενδιαφέροντα από τις γρήγορες απαντήσεις προσώπων που ήταν συνηθισμένα σε δεκάδες τέτοιες συνεντεύξεις. Ο Λεφάκης είναι κατά μία εννοια λαϊκό είδωλο αλλά δεν είναι Κοινουσης. Εχει διαβασει και πέντε πράγματα στη ζωή του. Αδυνατω να καταλάβω γιατί είναι ντροπή μια συνέντευξη από εκείνον και δεν είναι ντροπή π.χ. μια συνέντευξη με αλληλοκολακείες και στημμένες ερωταπαντήσεις από τις οποίες αποφεύγονται οι σκόπελοι συστηματικά. Εννοώ ότι σημασία έχει πρωτίστως ο τρόπος της συνέντευξης. Δεν σχολίασες όμως μια τέτοια περίπτωση ως ντροπή για τα Νέα, αλλά τον Λεφάκη. Αυτά ως προς την ουσία. Ως προς την παρατηρησή σου «Πόσο πιο χαμηλά ΘΑ ΠΕΣΕΤΕ προκειμένου να υπερασπιστείτε το τσίρκο που μας κυβερνάει; Μάρξ-Ένγκελς-Τσίπρας-Λεφάκης;» δεν κατανοώ τη σύνδεση αν και αντιλαμβάνομαι την εμμονή. Πάντως σε ό,τι με αφορά ναι Μαρξ-Ενγκελς και Λεφάκης. Δεν έχω τέτοια κόμπλεξ και ασφαλώς μακριά από εμένα η σοβαροφάνεια που λέει ότι αμα διαβάζεις Τζέιμς Τζόυς ή είσαι αριστερός απαγορεύεται να συζητάς με τις φιλενάδες σου για το αν ταιριάζει ο Κριός με Σκορπιό κι αν το κάνεις είσαι αυτομάτως β΄κατηγορίας.Όσο για τον επίλογό σου, «ξερνάω με την κατάντια σας», μάντεψε Πέτρο επειδή γνωριζόμαστε και πριν σε πιάσει η πολιτική φιλοδοξία όταν είχες πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα να πεις, να γραψεις και να κάνεις από το να επινοείς επιχειρήματα για να υποστηρίζεις (μέσα σου πρωτίστως) τον Κυριάκο, η απάντηση είναι δυστυχώς ότι κι εγώ ξερνάω με τη δική σου. Αυτά και καλή χρονιά να χουμε».

Είχαν προηγηθεί άλλα δύο σχόλια για τη συνέντευξη. Το πρώτο ήταν επικριτικό, από τον Γιάννη Παντελάκη:
«Οι χώροι αναμονής είναι χρήσιμοι μερικές φορές. Σε έναν τέτοιο έπεσαν τυχαία σήμερα στα χέρια μου τα ''Νέα'' τεσσάρων ημερών πριν. Φιλοξενούν δισέλιδη (ναι δισέλιδη) συνέντευξη του αστρολόγου Λεφάκη με πολιτικές προβλέψεις. Πότε θα γίνουν εκλογές, πότε θα έχουμε το ''μεγάλο μπράφ'' με την Τουρκία,..  μέχρι πότε θα κυβερνούν ο Τράμπ και ο Πούτιν! Μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία σίγουρα. Αλλά γιατί ρε γμτ πέφτουν οι κυκλοφορίες των εφημερίδων;».

Και το δεύτερο υπέρ από τον Χρήστο Ξανθάκη:
«Διαφωνώ πολλές φορές και διαφωνώ σφόδρα με τον συνάδελφο Δ. Μανιάτη, τόσο επί του πολιτικού όσο και επί του πολιτιστικού.. Αλλά σήμερα, αισθάνομαι την ανάγκη να τον υπερασπιστώ. Διότι πήγε ο άνθρωπος κι έκανε μια δισέλιδη συνέντευξη στα "Νέα" με τον αστρολόγο Κώστα Λεφάκη και πέσανε διάφοροι να τον κατακρεουργήσουν. Οτι είναι ασόβαρος, ρηχός, ελαφρύς, φλοέρας που λέμε και στο χωριό μου. Και ντροπή, ντροπή, ντροπή. Καθότι στη μαμά Ελλάς πρέπει να είσαι σοβαροφανής. Αν είσαι σοβαροφανής και τη μεγαλύτερη μ@λακί@ να πεις, θα σε δικαιολογήσουν. Αν, πάλι, επιχειρήσεις μια φορά έστω ή δύο ή πέντε, να κάνεις κάτι διασκεδαστικό ή χαριτωμένο, αμέσως σε βαφτίζουν ρηχό, ελαφρύ κλπ. κλπ. και ντροπή, οπωσδήποτε! Είναι έγκλημα λοιπόν να πάρεις μια συνέντευξη απ' τον Λεφάκη, γιατί είναι έγκλημα το χαμόγελο και το έξω καρδιά στο δημοσιογραφικό λειτούργημα. Αντιθέτως, το να είσαι παπαγαλάκι του κάθε πολιτικού είναι τιμή για την τέταρτη εξουσία... Res ipsa loquitur, που θα έλεγε κι ο Hunter Thompson».

Και μόνο που δημιούργησε τόσε αντιδράσεις η συνέντευξη, κρίνεται επιτυχημένη.