Βρισκόμαστε, αρχές φθινοπώρου του 1974, στο Carmarthenshire της Ουαλίας και στις πράσινες εκτάσεις, τριγύρω, έμελλε να διαδραματιστεί, το κύκνειο άσμα ενός παραμυθιού.
20 Μαρτίου 2019Του Τρύφωνα Σεραφιμίδη
Η έκσταση τεσσάρων prog μουσουργών, αποτυπωνόταν σε έναν διπλό δίσκο. Τελευταίος σταθμός του Peter Gabriel με τους Genesis και το αποτέλεσμα, τόσα χρόνια μετά, παραμένει κάτι σαν μυστήριο. Ένας από τους πιο σημαντικούς prog δίσκους, έβγαινε μέσα από τα πιο άσχημα όνειρα του Gabriel, μεταφρασμένο σε μουσική, μέσω των καλύτερων drum recordings του Collins, αλλά και τις αψεγάδιαστες μπάσο-γραμμές του Rutherford.
Ο Rael, ο ήρωας του έργου, σε μια αναζήτηση του κόσμου του, τριγυρνάει στους πολύβουους δρόμους της Νέας Υόρκης, ως άλλος Οδυσσέας. Όπως, έχει χαρακτηριστεί από τον μπασίστα Rutherford, ίσως είναι από τους ελάχιστους δίσκους, που η μουσική διάσταση «αγκαλιάζει» τόσο ταιριαστά την ιστορία που περιγράφουν οι στίχοι. Σε μια αποκαλυπτική ερμηνεία του Gabriel που τον κατατάσσει στους μέγιστους τους είδους.
Έκτος δίσκος των Genesis, που έμελλε να αποδειχτεί ως πόνημα-τομή, τόσο για την μπάντα όσο και για κάθε μέλος της ξεχωριστά. Ωστόσο, λίγο πριν το τέλος της κοινής διαδρομής τους, το συγκρότημα θα γράψει ένα επικό μουσικό ντοκουμέντο. Έναν από τους συμπαγέστερους prog δίσκους που όχι μόνο δεν θα χαθεί στη λήθη, αλλά θα συνοδευτεί και από μεγάλο airplay ανά τον κόσμο. Κάτι που ελάχιστες μπάντες το έχουν καταφέρει στο χώρο τους.
Η απόφαση για διπλό δίσκο ήταν απόφαση του συγκροτήματος, ώστε να αποκτήσει «χώρο», να εκφραστεί στο μέγιστο. Μία απόφαση, ριζοσπαστική, ύστερα από ένα εξαντλητικό tour. Ωστόσο, οι αντοχές της μπάντας άρχισαν να εξαντλούνται. Ο Gabriel απομακρυνόταν ψυχικά όλο και περισσότερο.
Ξεχωριστό είναι και το δεύτερο μισό του δίσκου. Ψυχεδελική ατμόσφαιρα και μέσα από τα εφτά διαφορετικά keyboards που χρησιμοποίησε ο Banks προσδιορίζεται μια ολόκληρη εποχή. Στο «In the cage…» μπορεί κανείς να διακρίνει όλα εκείνα τα στοιχεία μιας εποχής που σημαδεύτηκε από δίσκους- σημεία αναφοράς, στον progressive rock ήχο.
Ο «The Lamp…» παραμένει ακόμα, ύστερα από τέσσερις δεκαετίες, ένας μυστηριώδης δίσκος χάρις στους μαγικούς στίχους του Gabriel αλλά και τις απίθανες μουσικές αποδόσεις του γκρουπ.