Ακολουθήστε μας στο Google news
Ρή(κ)σεις ραδιοφώνου από τη Θεσσαλονίκη, την πόλη των Αγγέλων!
03 Νοεμβρίου 2009
Ρή(κ)σεις ραδιοφώνου από τη Θεσσαλονίκη, την πόλη των Αγγέλων!
Όχι δεν μας αρέσει. Μας αρέσουν οι Σουλτάνογλου- Μουράτογλου από την cult ταινία «Γκαρσονιέρα για δέκα». Και να το έχει και να μην το έχει ο Μουρατίδης στο ραδιόφωνο, ένα και το αυτό. Όταν προσβάλλει την γενική αισθητική με ένα σωρό άλλες δραστηριότητες του, ποιος ο λόγος να ψάχνουμε να βρούμε και τα όποια θετικά του. Όπως και στον καθένα που κάπου το έχει και κάπου το χάνει… Πάμε παρακάτω
Την Τετάρτη το βράδυ (ανήμερα της εθνικής εορτής δηλαδή) αποφασίσαμε να βγούμε νωρίς το βράδυ έξω, για early boozing κατά την προσφιλή φράση του Θεοδόση Μίχου (αυτοί οι lifestyle γραφιάδες συντονίζουν το λεξιλόγιο μας βρε παιδί μου…). Στο δρόμο για το κέντρο συντονιστήκαμε με το Δεύτερο Πρόγραμμα και έπειτα από λίγη ώρα παρακαλάγαμε να έχει κίνηση για να μη φτάσουμε γρήγορα στον προορισμό μας.
Δυστυχώς δε συγκράτησα το ονοματεπώνυμο της παραγωγού (λογικά λόγω ώρας ήταν η Ελένη Διάκου και τα Ημερολόγια Καταστρώματος), το όλο concept της εκπομπής όμως αξίζει άπειρα συγχαρητήρια. Χωρίς εθνικές εξάρσεις, αλλά με τραγούδια που υποστηρίζουν το ορθό μέτρο της όποιας ελληνικότητας έχει ο καθένας μας μέσα του. Χωρίς εμβατηριακούς παραλογισμούς, αλλά με αντιπολεμικό φρόνημα, όπως πρέπει να βλέπει κανείς οποιαδήποτε αιματηρή επέτειο. Υπενθυμίζοντας ορθά ότι η 28η Οκτωβρίου δεν είναι ημέρα κάποιας μεγάλης νίκης, αλλά ημέρα απαρχής μεγάλων δεινών για την Ελλάδα που δεν τέλειωσαν φυσικά με την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Με ψύχραιμία και κυρίως μια πολύ καλή προεργασία, που κατέληξε η εκπομπή να είναι πραγματικά αψεγάδιαστη και εθιστική. Μπράβο ! Όχι σαν κάτι άλλους που παίξανε δύο Βέμπο στη σειρά και την είδαν εορταστικά…
Δυστυχώς λόγω του πρότερου –σχεδόν- έντιμου βίου από τον Alpha 9.89 το χέρι γυρνάει την ψηφιακή βελόνα καμιά ασυναίσθητη φορά στην εν λόγω συχνότητα. Και θέλει κόψιμο το χέρι σαν το κάνει αυτό. Διότι πέφτεις πάνω σε όλη την σαπίλα του λαϊκισμού, της χοντροκομμένης πλάκας, της αισθητικής που έρχεται να ισοπεδώσει κάθε τυχόν απομεινάρι της εν λόγω έννοιας. Τα πρώτα δείγματα από το Θέμα 9.89 δεν είναι αποθαρρυντικά, είναι ενοχλητικά. Μακριά από εμάς.
Κάποιοι, κάπου πρόσφατα έφτιαξαν γκρουπ στο Facebook ενάντια στην παρουσία του Στέφανου Τσιτσόπουλου στο Republic. Σιγά το νέο θα μου πεις… γκρουπ στο facebook φτιάχνεις ακόμη και για την γκόμενα που δε σου κάθησε χθες το βράδυ. Έχω περιέργεια όμως ποιος μπήκε σε όλο αυτό τον κόπο. Κάποιος που απλά θέλει να κάνει πλάκα (όπως τα γκρουπ που κάναμε ενάντια στο live των James) ή τυχόν ασπονδοι φίλοι και πρώην συνεργάτες; Ή μήπως ο ίδιος ο Στέφανος; Έλα μου, έλα μου ντε. Συνεχείς αποχωρήσεις έχει και αυτός ο Republic ρε παιδί μου. Και όχι μόνο σε επίπεδο ραδιοφωνικών παραγωγών…
Διαβάζω στην τελευταία σελίδα του Ποντίκι Art της προηγούμενης εβδομάδας σχόλιο για την χαμηλότατη προσέλευση του κόσμου στο live των καταπληκτικών Willard Grant Conspiracy, το οποίο και έχασα γιατί είχα πάρει τα βουνά της Πίνδου. Το οποίο σχόλιο καταλήγει σε συμπέρασμα του τύπου «πάτε καλύτερα στην Άννα Βίσση, αφού αυτά προτιμάτε» ή κάτι παρόμοιο.
Μακάρι λοιπόν το πρόβλημα της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής ή το πρόβλημα του ροκ στην Ελλάδα να ήταν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εγχώριου κοινού προτιμάει Βίσση, Βανδή και μπουζούκι. Αυτό είναι όμως μια φθηνή δικαιολογία που τη λέγαμε παλιά. Δεν ισχύει. Δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία αυτά. Και στην Αμερική και στην Ιταλία τα συντριπτικά ποσοστά του πληθυσμού την αντίστοιχη Βίσση ακούνε. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ίδιο το κοινό, που θεωρητικά αποτελεί target group μιας τέτοιας συναυλίας.
Για άλλους λόγους αυτού του είδους οι «μικρές» συναυλίες δεν πηγαίνουν καλά. Δεν έχουμε απαίτηση από το κοινό της Βίσση να έρθει στους Willard Grant Conspiracy ή στον Mark Gardener και τη Paula Frazer. Κάποιες μικρές απαιτήσεις έχουμε από τους 7.000 που πηγαίνουν στον Morrissey, από τους 1.000 που πηγαίνουν κάθε εξάμηνο στους Puressence… ίσως και από τους 10.000 που παρακαλάνε να έρθουν για κανά μήνα οι James να κατασκηνώσουν στη χώρα μας. Μας έφταιξε τώρα το κοινό της Βίσση… Πολύ γεροντορόκ άποψη τη βρίσκω αυτή. Πολύ παρωχημένη. Ροκ εναντίον μπουζουκιού, γοργόνες και μάγκες και τα ρέστα.
Ρε Κανελλόπουλε, μπας και το έγραψες εσύ αυτό το σχόλιο; Γιατί δεν είδα τίποτε του στυλ «τρέξτε στις ουρές να πάρετε εισιτήριο για τους U2»… και ανησύχησα.
Έφυγε η 28η Οκτωβρίου, έρχεται το Πολυτεχνείο, πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα. Βοήθεια μας! Διότι ως γνωστόν επί αυτοκρατορίας Παπαγεωργόπουλου τα Χριστούγεννα στη Θεσσαλονίκη τα υποδεχόμαστε καμιά σαράντα μέρες πριν με την ιστορική πλέον Γιορτή των Αγγέλων. Που είχε ξεκινήσει με τον Ρουβά ιπτάμενο πάνω από την Αριστοτέλους και πρόσφατα «σοβαρεύτηκε» και βρήκε τον Μαχαιρίτσα να προβληματίζει το κατά τα άλλα χαρωπό κοινό της εκδήλωσης.
Με κομμένη την ανάσα περιμένουμε την ανακοίνωση και των φετινών ονομάτων, τούτης της θεάρεστης γιορτής. Θα έχει μπουζούκια; Θα έχει teen pop; Θα έχει τους Willard Grant Conspiracy ; Θα τραγουδήσει ο Ψωμιάδης για να στηριχτεί και η τοπική υποψηφιότητα; Θα πει ο Γιώργος ο Μπέγκας από τους 5 Star Hotel κανένα παλιό του Θάνου Καλλίρη;
Στην εν Αθήναις συχνότητα των 105.5 σας είναι ασφαλώς γνωστό ότι έχουν μαζευτεί όλοι οι μουσικογραφιάδες, από περιοδικά και site και κάνουν μερικές φοβερές και τρομερές εκπομπες. Τα παιδιά από το Avopolis, το Mixtape, το Jazz & Τζαζ (καλά αυτοί δεν είναι και τόσο παιδιά…), αλλά και πολλοί άλλοι με χρόνια μουσικής ιστορίας πάνω τους. Ε, ήρθε και η δική μας η σειρά!
Από αύριο Τρίτη, στην ανθρώπινη ώρα των 12 με 2 τα μεσάνυχτα Στο Κόκκινο 105,5 ξεκινάει η εκπομπή του μουσικού site Mic.gr . Αρχικοί συντελεστές ο πρώην και αεί (στις καρδιές μας) αρχισυντάκτης Πάνος Πανότας (με άτεγκτο μουσικό γούστο, αυστηρή φωνή και απόψεις) και η συντάκτρια Ελεάνα Γαρίνη, από την οποία προσδοκούμε να χαρίσει στην εκπομπή το απαραίτητο θηλυκό αντίβαρο που χρειάζεται η στιβαρή παρουσία ενός Π.Π.!
Τούτη δεν είναι η πρώτη ενασχόληση του Mic.gr με το ραδιόφωνο. Ο υπογράφων για σχεδόν τρία έτη κρατούσε εκπομπή στον 88.5 της Θεσσαλονίκης υπό τη σκέπη και τη φροντίδα του site, από την οποία όμως –λόγω αποστάσεως- ποτέ δεν παρέλασε κάποιος τρίτος συντάκτης. Είναι τα πράγματα αθηνοκεντρικά και σε αυτό το χώρο… πώς να το κάνουμε.
Καλή αρχή και κουράγιο στις δύσκολες πρωινές ώρες στα παιδιά το λοιπόν! Και είμαι σίγουρος ότι θα ενταχθούν αρμονικά στο λοιπό ισχυρό μουσικό σήμα του σταθμού. Είδες ο Συνασπισμός; Μας φέρνει πιο κοντά! Ωπ, ο ΣΥΡΙΖΑ, συγνώμη!
Να ακούτε, αλλά και να διαβάζετε, το mic.gr
(Η φωτογραφία είναι από το www.proininews.gr)
Ρή(κ)σεις ραδιοφώνου από τη Θεσσαλονίκη, την πόλη των Αγγέλων!
Δεύτερο Πρόγραμμα, Έλενα Διάκου, ΘΕΜΑ 98,9, Republic, Ποντίκι, Morrissey. Kαι τα Χριστούγεννα έφτασαν ήδη στη Θεσσαλονίκη.
Ο Άρης Καραμπεάζης δίνει πάλι ρεσιτάλ...
03 Νοεμβρίου 2009Ρή(κ)σεις ραδιοφώνου από τη Θεσσαλονίκη, την πόλη των Αγγέλων!
Όχι δεν μας αρέσει. Μας αρέσουν οι Σουλτάνογλου- Μουράτογλου από την cult ταινία «Γκαρσονιέρα για δέκα». Και να το έχει και να μην το έχει ο Μουρατίδης στο ραδιόφωνο, ένα και το αυτό. Όταν προσβάλλει την γενική αισθητική με ένα σωρό άλλες δραστηριότητες του, ποιος ο λόγος να ψάχνουμε να βρούμε και τα όποια θετικά του. Όπως και στον καθένα που κάπου το έχει και κάπου το χάνει… Πάμε παρακάτω
Την Τετάρτη το βράδυ (ανήμερα της εθνικής εορτής δηλαδή) αποφασίσαμε να βγούμε νωρίς το βράδυ έξω, για early boozing κατά την προσφιλή φράση του Θεοδόση Μίχου (αυτοί οι lifestyle γραφιάδες συντονίζουν το λεξιλόγιο μας βρε παιδί μου…). Στο δρόμο για το κέντρο συντονιστήκαμε με το Δεύτερο Πρόγραμμα και έπειτα από λίγη ώρα παρακαλάγαμε να έχει κίνηση για να μη φτάσουμε γρήγορα στον προορισμό μας.
Δυστυχώς δε συγκράτησα το ονοματεπώνυμο της παραγωγού (λογικά λόγω ώρας ήταν η Ελένη Διάκου και τα Ημερολόγια Καταστρώματος), το όλο concept της εκπομπής όμως αξίζει άπειρα συγχαρητήρια. Χωρίς εθνικές εξάρσεις, αλλά με τραγούδια που υποστηρίζουν το ορθό μέτρο της όποιας ελληνικότητας έχει ο καθένας μας μέσα του. Χωρίς εμβατηριακούς παραλογισμούς, αλλά με αντιπολεμικό φρόνημα, όπως πρέπει να βλέπει κανείς οποιαδήποτε αιματηρή επέτειο. Υπενθυμίζοντας ορθά ότι η 28η Οκτωβρίου δεν είναι ημέρα κάποιας μεγάλης νίκης, αλλά ημέρα απαρχής μεγάλων δεινών για την Ελλάδα που δεν τέλειωσαν φυσικά με την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Με ψύχραιμία και κυρίως μια πολύ καλή προεργασία, που κατέληξε η εκπομπή να είναι πραγματικά αψεγάδιαστη και εθιστική. Μπράβο ! Όχι σαν κάτι άλλους που παίξανε δύο Βέμπο στη σειρά και την είδαν εορταστικά…
Δυστυχώς λόγω του πρότερου –σχεδόν- έντιμου βίου από τον Alpha 9.89 το χέρι γυρνάει την ψηφιακή βελόνα καμιά ασυναίσθητη φορά στην εν λόγω συχνότητα. Και θέλει κόψιμο το χέρι σαν το κάνει αυτό. Διότι πέφτεις πάνω σε όλη την σαπίλα του λαϊκισμού, της χοντροκομμένης πλάκας, της αισθητικής που έρχεται να ισοπεδώσει κάθε τυχόν απομεινάρι της εν λόγω έννοιας. Τα πρώτα δείγματα από το Θέμα 9.89 δεν είναι αποθαρρυντικά, είναι ενοχλητικά. Μακριά από εμάς.
Κάποιοι, κάπου πρόσφατα έφτιαξαν γκρουπ στο Facebook ενάντια στην παρουσία του Στέφανου Τσιτσόπουλου στο Republic. Σιγά το νέο θα μου πεις… γκρουπ στο facebook φτιάχνεις ακόμη και για την γκόμενα που δε σου κάθησε χθες το βράδυ. Έχω περιέργεια όμως ποιος μπήκε σε όλο αυτό τον κόπο. Κάποιος που απλά θέλει να κάνει πλάκα (όπως τα γκρουπ που κάναμε ενάντια στο live των James) ή τυχόν ασπονδοι φίλοι και πρώην συνεργάτες; Ή μήπως ο ίδιος ο Στέφανος; Έλα μου, έλα μου ντε. Συνεχείς αποχωρήσεις έχει και αυτός ο Republic ρε παιδί μου. Και όχι μόνο σε επίπεδο ραδιοφωνικών παραγωγών…
Διαβάζω στην τελευταία σελίδα του Ποντίκι Art της προηγούμενης εβδομάδας σχόλιο για την χαμηλότατη προσέλευση του κόσμου στο live των καταπληκτικών Willard Grant Conspiracy, το οποίο και έχασα γιατί είχα πάρει τα βουνά της Πίνδου. Το οποίο σχόλιο καταλήγει σε συμπέρασμα του τύπου «πάτε καλύτερα στην Άννα Βίσση, αφού αυτά προτιμάτε» ή κάτι παρόμοιο.
Μακάρι λοιπόν το πρόβλημα της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής ή το πρόβλημα του ροκ στην Ελλάδα να ήταν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εγχώριου κοινού προτιμάει Βίσση, Βανδή και μπουζούκι. Αυτό είναι όμως μια φθηνή δικαιολογία που τη λέγαμε παλιά. Δεν ισχύει. Δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία αυτά. Και στην Αμερική και στην Ιταλία τα συντριπτικά ποσοστά του πληθυσμού την αντίστοιχη Βίσση ακούνε. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ίδιο το κοινό, που θεωρητικά αποτελεί target group μιας τέτοιας συναυλίας.
Για άλλους λόγους αυτού του είδους οι «μικρές» συναυλίες δεν πηγαίνουν καλά. Δεν έχουμε απαίτηση από το κοινό της Βίσση να έρθει στους Willard Grant Conspiracy ή στον Mark Gardener και τη Paula Frazer. Κάποιες μικρές απαιτήσεις έχουμε από τους 7.000 που πηγαίνουν στον Morrissey, από τους 1.000 που πηγαίνουν κάθε εξάμηνο στους Puressence… ίσως και από τους 10.000 που παρακαλάνε να έρθουν για κανά μήνα οι James να κατασκηνώσουν στη χώρα μας. Μας έφταιξε τώρα το κοινό της Βίσση… Πολύ γεροντορόκ άποψη τη βρίσκω αυτή. Πολύ παρωχημένη. Ροκ εναντίον μπουζουκιού, γοργόνες και μάγκες και τα ρέστα. Ρε Κανελλόπουλε, μπας και το έγραψες εσύ αυτό το σχόλιο; Γιατί δεν είδα τίποτε του στυλ «τρέξτε στις ουρές να πάρετε εισιτήριο για τους U2»… και ανησύχησα.
Έφυγε η 28η Οκτωβρίου, έρχεται το Πολυτεχνείο, πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα. Βοήθεια μας! Διότι ως γνωστόν επί αυτοκρατορίας Παπαγεωργόπουλου τα Χριστούγεννα στη Θεσσαλονίκη τα υποδεχόμαστε καμιά σαράντα μέρες πριν με την ιστορική πλέον Γιορτή των Αγγέλων. Που είχε ξεκινήσει με τον Ρουβά ιπτάμενο πάνω από την Αριστοτέλους και πρόσφατα «σοβαρεύτηκε» και βρήκε τον Μαχαιρίτσα να προβληματίζει το κατά τα άλλα χαρωπό κοινό της εκδήλωσης.
Με κομμένη την ανάσα περιμένουμε την ανακοίνωση και των φετινών ονομάτων, τούτης της θεάρεστης γιορτής. Θα έχει μπουζούκια; Θα έχει teen pop; Θα έχει τους Willard Grant Conspiracy ; Θα τραγουδήσει ο Ψωμιάδης για να στηριχτεί και η τοπική υποψηφιότητα; Θα πει ο Γιώργος ο Μπέγκας από τους 5 Star Hotel κανένα παλιό του Θάνου Καλλίρη;
Στην εν Αθήναις συχνότητα των 105.5 σας είναι ασφαλώς γνωστό ότι έχουν μαζευτεί όλοι οι μουσικογραφιάδες, από περιοδικά και site και κάνουν μερικές φοβερές και τρομερές εκπομπες. Τα παιδιά από το Avopolis, το Mixtape, το Jazz & Τζαζ (καλά αυτοί δεν είναι και τόσο παιδιά…), αλλά και πολλοί άλλοι με χρόνια μουσικής ιστορίας πάνω τους. Ε, ήρθε και η δική μας η σειρά!
Από αύριο Τρίτη, στην ανθρώπινη ώρα των 12 με 2 τα μεσάνυχτα Στο Κόκκινο 105,5 ξεκινάει η εκπομπή του μουσικού site Mic.gr . Αρχικοί συντελεστές ο πρώην και αεί (στις καρδιές μας) αρχισυντάκτης Πάνος Πανότας (με άτεγκτο μουσικό γούστο, αυστηρή φωνή και απόψεις) και η συντάκτρια Ελεάνα Γαρίνη, από την οποία προσδοκούμε να χαρίσει στην εκπομπή το απαραίτητο θηλυκό αντίβαρο που χρειάζεται η στιβαρή παρουσία ενός Π.Π.! Τούτη δεν είναι η πρώτη ενασχόληση του Mic.gr με το ραδιόφωνο. Ο υπογράφων για σχεδόν τρία έτη κρατούσε εκπομπή στον 88.5 της Θεσσαλονίκης υπό τη σκέπη και τη φροντίδα του site, από την οποία όμως –λόγω αποστάσεως- ποτέ δεν παρέλασε κάποιος τρίτος συντάκτης. Είναι τα πράγματα αθηνοκεντρικά και σε αυτό το χώρο… πώς να το κάνουμε.
Καλή αρχή και κουράγιο στις δύσκολες πρωινές ώρες στα παιδιά το λοιπόν! Και είμαι σίγουρος ότι θα ενταχθούν αρμονικά στο λοιπό ισχυρό μουσικό σήμα του σταθμού. Είδες ο Συνασπισμός; Μας φέρνει πιο κοντά! Ωπ, ο ΣΥΡΙΖΑ, συγνώμη!
Να ακούτε, αλλά και να διαβάζετε, το mic.gr
(Η φωτογραφία είναι από το www.proininews.gr)
