Ακολουθήστε μας στο Google news
Τι έχουμε αυτήν την εβδομάδα: Καταρχήν ας αρχίσουμε με δύο παλιά σχήματα που επιστρέφουν.
Οι PRAYING MANTIS είναι μια Βρετανική μπάντα που φτιάχτηκε στα μέσα των 80’s και το 1979 κυκλοφόρησε το θρυλικό ep Soundhouse Tapes για να ακολουθήσει το εξαιρετικό πρώτο τους album Time tell no lies το 1981 στην πολυεθνική Arista records.
Με το κίνημα του New wave of Bristish heavy metal να εξαπλώνεται στην Βρετανία, το μελωδικό metal της μπάντας ξεχώριζε, απλά οι PRAYING MANTIS ήταν από τα καλύτερα και πιο άρτια σχήματα που είχε να παρουσιάσει το Βρετανικό metal στις αρχές των 80’s.
Όμως η μπάντα λίγα χρόνια μετά διέλυσε για να επανέλθει δισκογραφικά το 1991 και έκτοτε κυκλοφορεί δίσκους. Το Sanctuary είναι η νέα τους δουλεία που τους επαναφέρει στο προσκήνιο μετά από έξι χρόνια δισκογραφικής αποχής. Έχοντας πλέον υπογράψει με την μεγαλύτερη εταιρία του μελωδικού metal των ημερών μας, όπως είναι η Frontiers records και με έναν νέο τραγουδιστή ονόματι Mike Freeland που ξεχωρίζει, η μπάντα που ο κύριος κορμός της αποτελείτε όλα αυτά τα χρόνια από τα αδέλφια Chris και Tino Troy, επιστρέφει με μια περίφημη δουλεία μελωδικού hard rock.Πράγματι μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει αλλά φαίνεται ότι αυτό το σχήμα δεν έχει ξεχάσει πώς να γράφει όμορφα μελωδικά κομμάτια όπως είναι τα Restless Heart, Turn the tide, Threshold of a dream και Sanctuary. Μια πολύ καλή και ευχάριστη επιστροφή.
Μια αναπάντεχη επιστροφή έχουμε όμως και από ένα σχήμα που μας είχε απασχολήσει με ξεχωριστούς power metal δίσκους τις αρχές των 90’s. Ο λόγος για τους Δανούς JACKAL που επιστρέφουν δισκογραφικά μετά από 15 χρόνια. Ας δούμε όμως τις συνέβη με αυτό το σχήμα.
Μετά το εξαιρετικό A Safe Look In Mirrors του 1994, η μπάντα βγήκε σε περιοδεία με τους FREAK OF NATURE του Mike Tramp(ex- WHITE LION). Μετά από μια και μόνο συναυλία το λεωφορείο τους τράκαρε με αποτέλεσμα ο τραγουδιστής Brian Rich να χτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι. Του πήρε πάνω από ενάμιση χρόνο να αναρρώσει με αποτέλεσμα την αδράνεια της μπάντας όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Η εταιρία τους Rising Sun Productions τους εγκατέλειψε και σιγά σιγά επήλθε και η διάλυση τους. Ο τραγουδιστής Brian Rich υπέγραψε πρόσφατα με την ανεξάρτητη Pure Steel Records και επανήλθε με τους JACKAL, πλέον μόνος τους με την βοήθεια του Carsten Falkenlind που έχει αναλάβει εκτός της παραγωγή και όλα τα όργανα. Ο δίσκος ονομάζεται IV και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από την τελευταία τους δουλειά. Ο δίσκος περιέχει μερικά εξαιρετικά κομμάτια όπως το In to the core(από τα κομμάτια της χρονιάς),
No Lifeguard on duty, Νo One, Angels και Innocence.H φωνή του Rich, που πίσω στα 90’s μας είχε εντυπωσιάσει για την ομοιότητα του με αυτή του Bruce Dickinson, κρατιέται σε πολύ καλά επίπεδα και είναι αυτή που ανεβάζει τις συνθέσεις ένα επίπεδο πάνω. Είναι ευχάριστο να βλέπεις μερικούς αγαπημένους σου μουσικούς να επιστρέφουν δυναμικά και σίγουρα η επανεμφάνιση των JACKAL είναι μια περίπτωση που δεν μας αφήνει αδιάφορους σαν στήλη. Κάθε άλλο.
Εκτός όμως από τα σχήματα με χρόνια στην πλάτη τους η στήλη ενθουσιάζεται επίσης(περισσότερο ίσως) με φρέσκα ονόματα που εμφανίζονται στο προσκήνιο.
Ένα από αυτά είναι οι Αμερικάνοι A SKYLIT DRIVE που μόλις κυκλοφόρησαν τον νέο τους- δεύτερο κατά σειρά δίσκο- με τίτλο Adelphia στην Fearless Records.
Πιτσιρίκια στην ηλικία, ο μέσος όρος δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20(και πολύ λέω μάλλον), άξιοι παίχτες και με μέλλον από όσα φαίνονται να διαδραματίζονται στις συνθέσεις του Adelphia.
Ακούγοντας το εξαιρετικό κομμάτι Those cannons could sink a ship από το cd του περιοδικού Rock Sound αναζήτησα αμέσως τον δίσκο τους και δεν έπεσα έξω ευτυχώς. Η εξαμελής αυτή μπάντα φαίνεται ότι έχει επηρεαστεί αρκετά από τους COHEED AND CAMBRIA, και σε συνδυασμό με επιρροές τόσο από τους PARAMORE όσο και post hardcore μπάντες, φανερώνουν ένα σχήμα που εξελίσσεται μουσικά. Η φωνή του τραγουδιστή(ναι άνδρας είναι!) Michael Jagmin ακούγεται σαν μια μίξη Geddy Lee(RUSH) και Claudio Sanchez(COHEED AND CAMBRIA) που αν και παράξενη εξ’ αρχής, είναι πολύ ελκυστική τελικά (τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά).
Το σχήμα διαθέτει τεχνικές συνθέσεις αξιώσεων για αυτό το είδος σαν τα Eva The Carrier και The Children Of Adelphia, εξαιρετική παραγωγή και νεανική ενέργεια που δεν περνά απαρατήρητη.
Μετά από τέτοιο δίσκο, σύντομα βλέπω να υπογράφουν σε μεγαλύτερη εταιρία.
Προσέξτε τους. Δείτε και ακούστε το εξαιρετικό τους πρώτο single εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=qiNc2ZMedS8
Ένα σχήμα που κρατούσε εδώ και μήνες σαν επτασφράγιστο μυστικό την μουσική του είναι οι THEM CROOKED VULTURES. Καρπός της συνεργασίας τριών σπουδαίων μουσικών, των Josh Homme(QUEENS OF THE STONE AGE), Dave Grohl(NIRVANA, FOO FIGHTERS) και John Paul Jones(From the mighty…LED ZEPPELIN), κάνουν την εμφάνιση τους με τον πρώτο δίσκο της συνεργασίας τους. Αν και σαν μπάντα τζαμάρουν μαζί εδώ και μερικά χρόνια, μόλις τον Αύγουστο έδωσαν την πρώτη τους συναυλία μπροστά σε κοινό. Είναι γνωστή η αγάπη/ λατρεία των Homme και Grohl για τους ZEPPELIN, και να συνεργάζονται με έναν από τους ήρωες τους φαντάζομαι ότι είναι ένα όνειρο για αυτούς που γίνεται πραγματικότητα.
Στον δίσκο, σαν συνθέτες των τραγουδιών εμφανίζονται και οι τρείς, ακούγοντας το όμως είναι φανερό ότι η μουσική του κατεύθυνση ακολουθεί τον – μοναδικό- ήχο των QUEENS OF THE STONE AGE. Εξαιρετικό δισκάκι, θα ικανοποιήσει κυρίως τους οπαδούς των QOTSA και όσους γουστάρουν αυτόν τον ήχο που έχει επιρροές από τα 70’s. Εννοείται πως οι ZEPPELIN επιρροές δεν λείπουν από τα τραγούδια(ακούστε τα Elephants και No One Loves Me& Neither Do I), αλλά προσωπικά μου θύμισε ακούγοντας το και ένα άλλο εξαιρετικό 70’s σχήμα, τους MOUNTAIN. Δίσκος που χρειάζεται προσεκτικές και επανειλημμένες ακροάσεις. Αυτό κάνει και η στήλη αυτές τις ημέρες.
Important note: To εξώφυλλο και το artwork εν γένει παρουσιάζει την μπάντα με κεφάλια πουλιού. Ένα τραγούδι τους λέγεται Bandoliers. Bandolier ονομάζεται το πέμπτο (και καλύτερο κατά γενική ομολογία) album των εξαιρετικών Βρετανών hard rockers BUDGIE, που είχαν σαν σήμα κατατεθέν στα εξώφυλλά τους το ίδιο concept. Μήπως τίποτε δεν είναι τυχαίο τελικά;
Ας ρίξουμε και μια ματιά στις επερχόμενες συναυλίες της εβδομάδας:
Την Παρασκευή (27/11) ο πρώην τραγουδιστής των IRON MAIDEN, Blaze Bayley με την προσωπική του μπάντα παίζει στο On Stage.
To Σάββατο (28/11) οι Σουηδοί ARCH ENEMY ξαναέρχονται από τα μέρη μας, στο Gagarin. Προβλέπετε sold out.
Για δύο ημέρες, Κυριακή(29/11) και Δευτέρα(30/11) στο Rodeo οι MELVINS μαζί με τους BIG BUSINESS και τους PORN.
Tην Τρίτη (01/12) μας επισκέπτονται οι Αμερικανοί WINGER με support τους δικούς μας DANGER ANGEL στο Sin City.
Αυτά προς το παρόν. Μέχρι την επόμενη Παρασκευή … take care.
Ενώ πλησιάζει το τέλος της χρονιάς και έχουν αρχίσει ήδη να εμφανίζονται οι ετήσιες λίστες από εδώ και από εκεί, η στήλη ακούει κάποιους τελευταίους αξιόλογους δίσκους του 2009 και έχει βάλει στην άκρη προς το παρόν μερικές καινούργιες κυκλοφορίες του 2010 που έχουν αρχίσει να καταφθάνουν.
27 Νοεμβρίου 2009Ενώ πλησιάζει το τέλος της χρονιάς και έχουν αρχίσει ήδη να εμφανίζονται οι ετήσιες λίστες από εδώ και από εκεί, η στήλη ακούει κάποιους τελευταίους αξιόλογους δίσκους του 2009 και έχει βάλει στην άκρη προς το παρόν μερικές καινούργιες κυκλοφορίες του 2010 που έχουν αρχίσει να καταφθάνουν.Τι έχουμε αυτήν την εβδομάδα: Καταρχήν ας αρχίσουμε με δύο παλιά σχήματα που επιστρέφουν.
Οι PRAYING MANTIS είναι μια Βρετανική μπάντα που φτιάχτηκε στα μέσα των 80’s και το 1979 κυκλοφόρησε το θρυλικό ep Soundhouse Tapes για να ακολουθήσει το εξαιρετικό πρώτο τους album Time tell no lies το 1981 στην πολυεθνική Arista records.
Με το κίνημα του New wave of Bristish heavy metal να εξαπλώνεται στην Βρετανία, το μελωδικό metal της μπάντας ξεχώριζε, απλά οι PRAYING MANTIS ήταν από τα καλύτερα και πιο άρτια σχήματα που είχε να παρουσιάσει το Βρετανικό metal στις αρχές των 80’s.
Όμως η μπάντα λίγα χρόνια μετά διέλυσε για να επανέλθει δισκογραφικά το 1991 και έκτοτε κυκλοφορεί δίσκους. Το Sanctuary είναι η νέα τους δουλεία που τους επαναφέρει στο προσκήνιο μετά από έξι χρόνια δισκογραφικής αποχής. Έχοντας πλέον υπογράψει με την μεγαλύτερη εταιρία του μελωδικού metal των ημερών μας, όπως είναι η Frontiers records και με έναν νέο τραγουδιστή ονόματι Mike Freeland που ξεχωρίζει, η μπάντα που ο κύριος κορμός της αποτελείτε όλα αυτά τα χρόνια από τα αδέλφια Chris και Tino Troy, επιστρέφει με μια περίφημη δουλεία μελωδικού hard rock.Πράγματι μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει αλλά φαίνεται ότι αυτό το σχήμα δεν έχει ξεχάσει πώς να γράφει όμορφα μελωδικά κομμάτια όπως είναι τα Restless Heart, Turn the tide, Threshold of a dream και Sanctuary. Μια πολύ καλή και ευχάριστη επιστροφή.
Μια αναπάντεχη επιστροφή έχουμε όμως και από ένα σχήμα που μας είχε απασχολήσει με ξεχωριστούς power metal δίσκους τις αρχές των 90’s. Ο λόγος για τους Δανούς JACKAL που επιστρέφουν δισκογραφικά μετά από 15 χρόνια. Ας δούμε όμως τις συνέβη με αυτό το σχήμα.
Μετά το εξαιρετικό A Safe Look In Mirrors του 1994, η μπάντα βγήκε σε περιοδεία με τους FREAK OF NATURE του Mike Tramp(ex- WHITE LION). Μετά από μια και μόνο συναυλία το λεωφορείο τους τράκαρε με αποτέλεσμα ο τραγουδιστής Brian Rich να χτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι. Του πήρε πάνω από ενάμιση χρόνο να αναρρώσει με αποτέλεσμα την αδράνεια της μπάντας όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Η εταιρία τους Rising Sun Productions τους εγκατέλειψε και σιγά σιγά επήλθε και η διάλυση τους. Ο τραγουδιστής Brian Rich υπέγραψε πρόσφατα με την ανεξάρτητη Pure Steel Records και επανήλθε με τους JACKAL, πλέον μόνος τους με την βοήθεια του Carsten Falkenlind που έχει αναλάβει εκτός της παραγωγή και όλα τα όργανα. Ο δίσκος ονομάζεται IV και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από την τελευταία τους δουλειά. Ο δίσκος περιέχει μερικά εξαιρετικά κομμάτια όπως το In to the core(από τα κομμάτια της χρονιάς),
No Lifeguard on duty, Νo One, Angels και Innocence.H φωνή του Rich, που πίσω στα 90’s μας είχε εντυπωσιάσει για την ομοιότητα του με αυτή του Bruce Dickinson, κρατιέται σε πολύ καλά επίπεδα και είναι αυτή που ανεβάζει τις συνθέσεις ένα επίπεδο πάνω. Είναι ευχάριστο να βλέπεις μερικούς αγαπημένους σου μουσικούς να επιστρέφουν δυναμικά και σίγουρα η επανεμφάνιση των JACKAL είναι μια περίπτωση που δεν μας αφήνει αδιάφορους σαν στήλη. Κάθε άλλο.
Εκτός όμως από τα σχήματα με χρόνια στην πλάτη τους η στήλη ενθουσιάζεται επίσης(περισσότερο ίσως) με φρέσκα ονόματα που εμφανίζονται στο προσκήνιο.
Ένα από αυτά είναι οι Αμερικάνοι A SKYLIT DRIVE που μόλις κυκλοφόρησαν τον νέο τους- δεύτερο κατά σειρά δίσκο- με τίτλο Adelphia στην Fearless Records.
Πιτσιρίκια στην ηλικία, ο μέσος όρος δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20(και πολύ λέω μάλλον), άξιοι παίχτες και με μέλλον από όσα φαίνονται να διαδραματίζονται στις συνθέσεις του Adelphia.
Ακούγοντας το εξαιρετικό κομμάτι Those cannons could sink a ship από το cd του περιοδικού Rock Sound αναζήτησα αμέσως τον δίσκο τους και δεν έπεσα έξω ευτυχώς. Η εξαμελής αυτή μπάντα φαίνεται ότι έχει επηρεαστεί αρκετά από τους COHEED AND CAMBRIA, και σε συνδυασμό με επιρροές τόσο από τους PARAMORE όσο και post hardcore μπάντες, φανερώνουν ένα σχήμα που εξελίσσεται μουσικά. Η φωνή του τραγουδιστή(ναι άνδρας είναι!) Michael Jagmin ακούγεται σαν μια μίξη Geddy Lee(RUSH) και Claudio Sanchez(COHEED AND CAMBRIA) που αν και παράξενη εξ’ αρχής, είναι πολύ ελκυστική τελικά (τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά).
Το σχήμα διαθέτει τεχνικές συνθέσεις αξιώσεων για αυτό το είδος σαν τα Eva The Carrier και The Children Of Adelphia, εξαιρετική παραγωγή και νεανική ενέργεια που δεν περνά απαρατήρητη.
Μετά από τέτοιο δίσκο, σύντομα βλέπω να υπογράφουν σε μεγαλύτερη εταιρία.
Προσέξτε τους. Δείτε και ακούστε το εξαιρετικό τους πρώτο single εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=qiNc2ZMedS8
Ένα σχήμα που κρατούσε εδώ και μήνες σαν επτασφράγιστο μυστικό την μουσική του είναι οι THEM CROOKED VULTURES. Καρπός της συνεργασίας τριών σπουδαίων μουσικών, των Josh Homme(QUEENS OF THE STONE AGE), Dave Grohl(NIRVANA, FOO FIGHTERS) και John Paul Jones(From the mighty…LED ZEPPELIN), κάνουν την εμφάνιση τους με τον πρώτο δίσκο της συνεργασίας τους. Αν και σαν μπάντα τζαμάρουν μαζί εδώ και μερικά χρόνια, μόλις τον Αύγουστο έδωσαν την πρώτη τους συναυλία μπροστά σε κοινό. Είναι γνωστή η αγάπη/ λατρεία των Homme και Grohl για τους ZEPPELIN, και να συνεργάζονται με έναν από τους ήρωες τους φαντάζομαι ότι είναι ένα όνειρο για αυτούς που γίνεται πραγματικότητα.
Στον δίσκο, σαν συνθέτες των τραγουδιών εμφανίζονται και οι τρείς, ακούγοντας το όμως είναι φανερό ότι η μουσική του κατεύθυνση ακολουθεί τον – μοναδικό- ήχο των QUEENS OF THE STONE AGE. Εξαιρετικό δισκάκι, θα ικανοποιήσει κυρίως τους οπαδούς των QOTSA και όσους γουστάρουν αυτόν τον ήχο που έχει επιρροές από τα 70’s. Εννοείται πως οι ZEPPELIN επιρροές δεν λείπουν από τα τραγούδια(ακούστε τα Elephants και No One Loves Me& Neither Do I), αλλά προσωπικά μου θύμισε ακούγοντας το και ένα άλλο εξαιρετικό 70’s σχήμα, τους MOUNTAIN. Δίσκος που χρειάζεται προσεκτικές και επανειλημμένες ακροάσεις. Αυτό κάνει και η στήλη αυτές τις ημέρες.
Important note: To εξώφυλλο και το artwork εν γένει παρουσιάζει την μπάντα με κεφάλια πουλιού. Ένα τραγούδι τους λέγεται Bandoliers. Bandolier ονομάζεται το πέμπτο (και καλύτερο κατά γενική ομολογία) album των εξαιρετικών Βρετανών hard rockers BUDGIE, που είχαν σαν σήμα κατατεθέν στα εξώφυλλά τους το ίδιο concept. Μήπως τίποτε δεν είναι τυχαίο τελικά;
Ας ρίξουμε και μια ματιά στις επερχόμενες συναυλίες της εβδομάδας:
Την Παρασκευή (27/11) ο πρώην τραγουδιστής των IRON MAIDEN, Blaze Bayley με την προσωπική του μπάντα παίζει στο On Stage.
To Σάββατο (28/11) οι Σουηδοί ARCH ENEMY ξαναέρχονται από τα μέρη μας, στο Gagarin. Προβλέπετε sold out.
Για δύο ημέρες, Κυριακή(29/11) και Δευτέρα(30/11) στο Rodeo οι MELVINS μαζί με τους BIG BUSINESS και τους PORN.
Tην Τρίτη (01/12) μας επισκέπτονται οι Αμερικανοί WINGER με support τους δικούς μας DANGER ANGEL στο Sin City.
Αυτά προς το παρόν. Μέχρι την επόμενη Παρασκευή … take care.
