«ΜΕΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ…»

«ΜΕΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ…»
Ακολουθήστε μας στο Google news

Η Σύσση Καπλάνη μιλάει στο e-tetRadio για το σύγχρονο ραδιόφωνο: Το τούνελ είναι λίγο μακρύ κι από δω που είμαι δεν βλέπω φως, μπορεί να υπάρχει και το εύχομαι. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις όμως, όπως web radio…

12 Δεκεμβρίου 2009
Η Σύσση Καπλάνη μιλάει στο e-tetRadio για το σύγχρονο ραδιόφωνο

Είχα καιρό να μάθω τα νέα της και δεν ήξερα με τι ασχολείται. Αποφάσισα, λοιπόν, να μάθω και να ρωτήσω αυτά που ίσως θα θέλατε κι εσείς. Περί ραδιοφώνου, δηλαδή, και όχι μόνο. Προσοχή! Οι επόμενες σειρές περιέχουν άποψη…

Ραδιοφωνική παραγωγός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, επιμελήτρια εκδόσεων. Μου διαφεύγει κάτι;
Πρόσφατα, απέκτησα έναν δικό μου εκδοτικό οίκο, τη «Θάλασσα». Είναι μόλις λίγων ημερών.
Ποια από τις παραπάνω ιδιότητες αποτελεί το «οξυγόνο» σας;
 Πλέον, τα βιβλία κι ό,τι τα αφορά, παρ’ όλη τη σκόνη τους και αναφέρομαι σ’ όσα με περιβάλλουν καθημερινά. Τον αξεσκόνιστο έχουν! Ναι, παλιότερα θα σας απαντούσα το ραδιόφωνο.
Πού σας βρίσκει - ραδιοφωνικά - αυτή η εποχή;
Σπίτι μου, να ακούω τις μουσικές επιλογής μου ανάλογα με την ώρα. Έχω ένα folder με τίτλο: «Μουσικό ημερολόγιο», που σ’ αυτό προσθέτω με ημερομηνία και διάθεση κάθε μέρας πρόζες, μουσικές και τραγούδια.
Έχετε σκεφτεί να γράψετε ένα βιβλίο του οποίου η πλοκή θα εκτυλίσσεται σε κάποιο σταθμό και ο ήρωας θα ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός;
 Δεν είναι κακή ιδέα κι ίσα που προλαβαίνω, διότι σε λίγο θα είναι ηλεκτρονικός υπολογιστής ο ραδιοφωνικός παραγωγός, οπότε το πολύ- πολύ να παίζει κάποια play list. Να γελάσει, να δακρύσει, να χαρεί και να λυπηθεί δεν θα μπορεί ο καημένος.
Θα γράφατε το σενάριο για μια τηλεοπτική σειρά;
 Μπορεί να έγραφα, αλλά δεν θα ήθελα να το βγάλω από το «συρτάρι» μου, θα ήταν κάτι σαν το αστείο μου με φίλους. H σχέση μου με την τηλεόραση δεν είναι κι η καλύτερη. Εξαιρουμένων των ειδήσεων, κι αυτές, όταν… Βλέπω κάποια πλάνα στη διαδρομή από το γραφείο μου στην κουζίνα. Στο σαλόνι συχνά, τα παιδιά μου, παρατάνε ανοιχτή την τηλεόραση.
Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
  Αφού διάβασα, σε ηλεκτρονική μορφή και σε μετάφραση του φίλου μου Δημήτρη Τριανταφυλλίδη, τα ποιήματα του Βελιμίρ Χλέμπνικοφ,  που δεν τον ήξερα και με εντυπωσίασε, τώρα πήρα το βιβλίο του Στέλιου Ράμφου «Νίτσε για καλό γούστο». Κατ’ αρχήν μου άρεσε ο τίτλος, είχε γούστο.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας στίχος, που σας θυμίζει το ραδιόφωνο;
 «Μέρες καλύτερες θα ’ρθουν, το λέει το ένστικτό μου…»
Υπάρχουν σήμερα ραδιοφωνικοί ήρωες;
 Σαν την Έλλη Φωτίου στο «Πικρή μικρή μου αγάπη» και το Βύρωνα Πάλλη στο «Σπίτι των ανέμων», όχι. Οι ήρωες είναι χάρτινοι χρόνια τώρα. Όσο για τις μορφές στο ραδιόφωνο κι αυτές εξέλειπαν από τότε που ο Γιώργος Παπαστεφάνου απέχει της σχέσης του με το μικρόφωνο και η Ρηνιώ Παπανικόλα έφυγε. Στο κάτω-κάτω κανείς δεν θέλει αυτό το ραδιόφωνο πια. Δεν πουλάει.
Πώς κρίνετε το ραδιόφωνο σήμερα; Υπάρχει φως στον ορίζοντα ή ζούμε στα ερτζιανά του τίποτε;
Το τούνελ είναι λίγο μακρύ κι από δω που είμαι δεν βλέπω φως, μπορεί να υπάρχει και το εύχομαι. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις όμως, όπως web radio…
Κοιτάξτε, κάποτε είχαμε το κρατικό ραδιόφωνο που είχε κάποιες εξαιρετικές μουσικές εκπομπές, κάποιες καλές ενημερωτικές, το θέατρο στο μικρόφωνο,  συνεντεύξεις, ραδιοφωνικά ρομάντζα και αστυνομικές σειρές. Είχε το μονοπώλιο και λίγο από κούραση, όσο περνούσαν τα χρόνια.
Μετά ήρθε η ελεύθερη ραδιοφωνία κι όλοι χαρήκαμε. Έκανα εκπομπές στο Κανάλι 15 επί Ρούσσου Κούνδουρου και μπορώ να έχω γνώμη.  Όμως, το τρέχον μοντέλο ραδιοφωνίας πλέον θυμίζει ελευθεριότητα στην προσταγή των καιρών μας: Να τα φέρνει.
Και για να τα φέρει της κονταίνουμε τη φούστα, της σκίζουμε το ντεκολτέ, την πασαλείβουμε κοκκινάδια, της επιβάλλουμε να μιλάει με βραχνή αισθησιακή φωνή και της κολλάμε το μυαλό με τσίχλα.
Ποιο ρήμα σας έρχεται στο μυαλό, όταν ακούτε τη λέξη «ραδιόφωνο»;
Ρήμα, όχι. Κρίμα!
Θεωρείτε ότι ζούμε στην εποχή που το ραδιόφωνο, τελικά, μπαίνει σε εισαγωγικά;
Μην το καλύπτετε με εισαγωγικά, αφήστε το να εκτεθεί. Αν εκτεθεί κι άλλο μπορεί να του βγει σε καλό, να πιάσει πάτο και ν’ αρχίσει να ξανανεβαίνει, αν κι αυτό το ακούω χρόνια.