Αλλά τι περίεργο συναίσθημα ήταν αυτό, χθες βράδυ; Τι σφίξιμο στο στομάχι και στην καρδιά; Η πρώτη συναυλία μετά τα όσα συνέβησαν στους Eagles Of Death Metal στο Παρίσι. Το Bataclan είναι ένας χώρος όπως το Fuzz, ανάλογα ονόματα φιλοξενεί. Άλλωστε οι Eagles Of Death Metal αν θυμάστε ήταν και πέρυσι να παίξουν εδώ. Και ήταν μόλις πριν από λίγες ημέρες που οι δικοί μας, εδώ στην Αθήνα, μιλούσαν με το μάνατζερ τους για την προοπτική ενός live στην Ελλάδα. Τώρα όλα αυτά πάνε πιο πίσω. Ήδη οι Foo Fighters διέκοψαν την ευρωπαϊκή τους περιοδεία. 

 

Μόνο οι δυο τους ανέβηκαν στη σκηνή στην αρχή. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο. Ο Joey Burns στην κιθάρα και στο μικρόφωνο, ο John Convertino στα ντραμς. Οι δύο Calexico. Κι έπαιξαν μόνοι τους, χωρίς το υπόλοιπο συγκρότημα και με χαμηλό φωτισμό σε άσπρο και μαύρο, ένα τραγούδι αφιερωμένο στο Παρίσι. Συγκλονισμένοι και οι ίδιοι από τα γεγονότα. Ήταν ο δικός τους φόρος τιμής στα θύματα. Και το έκαναν μία μέρα μετά στην Αθήνα στην οποία έτυχε να βρίσκονται τώρα, σε μία από τις αγαπημένες τους πόλεις.

 

Μετά ανέβηκαν στη σκηνή και οι υπόλοιποι πέντε μουσικοί των Calexico. Για να αρχίσουν πλέον την «κανονική» συναυλία. Και ναι, ήρθε το φως να σκορπίσει το σκοτάδι. Η μουσική είναι δύναμη, δεν φοβάται τίποτε. Και ναι, ήταν η καλύτερη συναυλία των Calexico στην Ελλάδα, ever. Μιάμιση ώρα (και λίγο περισσότερο) στο Fuzz που νιώθουμε να αγαπάμε. Καλή μπάντα, ωραίοι μουσικοί. Ο Joey Burns δε, πολύ κεφάτος και ομιλητικότατος, έδειχνε να το απολαμβάνει. Όπως και οι υπόλοιποι δηλαδή. Το έστησαν το παρτάκι τους στη σκηνή, έχουμε να το λέμε.

 

Κορυφαία στιγμή της συναυλίας, η σύμπραξη των Calexico με τους δικούς μας Takim. Συνεργάστηκαν στο τελευταίο άλμπουμ «Edge Of The Sun», οπότε έπαιξαν και δύο τραγούδια μαζί. Πανικός. Ιδίως το Stray, το πασίγνωστο Stray δεν το έχουμε ακούσει ποτέ έτσι. Το μόνο κακό με αυτό το κομμάτι είναι που σου θυμίζει τον Σταύρο Θεοδωράκη. Δεν μπορούσα να το απολαύσω χθες, είχα το φόβο πως θα ξεπηδούσε από μια μεριά της σκηνής ο άλλος να μας πει «καλησπέρα, καλησπέρα». Με το άγχος του έμεινα... 

Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού