Λαϊκά ραδιόφωνα: Υποτιμημένα από την αγορά, αλλά όχι από ακροατές και «ραδιοπειρατές»

Λαϊκά ραδιόφωνα: Υποτιμημένα από την αγορά, αλλά όχι από ακροατές και «ραδιοπειρατές»
Ακολουθήστε μας στο Google news

Ένας «αόρατος» ανταγωνισμός, που δεν φαίνεται στις επίσημες ακροαματικότητες της Αθήνας.

28 Σεπτεμβρίου 2024

Όπως σας αναφέραμε πριν μερικές ημέρες, ο όμιλος των Παραπολιτικών ετοιμάζεται να βγάλει στον αέρα ένα νέο λαϊκό ραδιόφωνο στους 96 FM, στη θέση του νεοαδειοδοτηθέντα Στυλ FM, με επικεφαλής την (έμπειρη σε αυτό το ρεπερτόριο) Εύη Αγγελίνα. Θα είναι, έτσι, η πρώτη φορά που κάποιος μεγάλος μιντιακός όμιλος κάνει κάτι ανάλογο στα FM της Αθήνας, μετά από 16 χρόνια. Όταν ο πάλαι ποτέ όμιλος Γιαννίκου εξαγόρασε τον Oasis 88 από τους πρώην ιδιοκτήτες του Galaxy 92, και τον μετέτρεψε από ελληνικό mainstream σε λαϊκό σταθμό.

Η τελευταία φορά που λειτούργησε στην Αθήνα σταθμός του συγκεκριμένου ρεπερτορίου από μεγάλο όμιλο ήταν το (μακρινό, πια) 2017, όταν έπειτα από 11 χρόνια λειτουργίας ο Derti 98.6 έδωσε την θέση του στον «έντεχνο» Μουσικό. Ο Derti, δημιούργημα της ΙΜΑΚΟ του Πέτρου Κωστόπουλου, ήταν ένας σταθμός-φαινόμενο της δεκαετίας του 2000, καθώς μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο κατάφερε να βρεθεί από τις τελευταίες θέσεις στις ακροαματικότητες (ως Superstar FM με mainstream ρεπερτόριο) στην κορυφή, και μάλιστα με διψήφιους μέσους όρους. Πάνω ακόμα και από «μεγαθήρια» του τότε γενικού ανταγωνισμού, όπως ο ΣΚΑΪ 100.3 και ο Λάμψη 92.3. Τα επόμενα χρόνια συνέχισε στο Top 15 (τις περισσότερες φορές) των σταθμών της Αθήνας στις ακροαματικότητες, ενώ ακόμα και σήμερα είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ραδιοφωνικά brand names.

Κάτι ανάλογο είχε επιχειρήσει και ο όμιλος Γιαννίκου με τον Oasis 88. Παρόλο που δεν είχε την ίδια επιτυχία με τον Derti 98.6, είχε αξιοπρεπείς ακροαματικότητες -ανάμεσα στο 3-5%- και «χτίστηκε» ένας μικρός όμιλος γύρω από αυτόν. Με ένα «αδερφό» ραδιόφωνο στους 98 FM της Θεσσαλονίκης και ένα ομότιτλο ηλεκτρονικό περιοδικό. Και αυτός ο λαϊκός ραδιοσταθμός έκλεισε στα τέλη του 2013, λίγο μετά την εξαγορά του από την «Διαπασών» του Νίκου Μπιλίρη, ώστε να γίνει «έντεχνος» ως Μέντα 88.

Γιατί, όμως, πέρασαν τόσα πολλά χρόνια ώστε να γίνει κάτι τέτοιο; Και γιατί οι ισχυροί «παίκτες» της ραδιοφωνικής αγοράς δεν ασχολούνται με το λαϊκό ρεπερτόριο; Η απάντηση πιθανότατα βρίσκεται στον χώρο της διαφήμισης. Εδώ και χρόνια οι παράγοντες του χώρου έχουν εντάξει τα λαϊκά ραδιόφωνα στην κατηγορία των αντιεμπορικών σταθμών, όπως και τα αμιγώς dance, τα metal κ.ά. Κυρίως, λόγω του ότι απευθύνονται περισσότερο στις μεγαλύτερες ηλικίες, και όχι στα πιο «εμπορικά κοινά».

Παρόλο, πάντως, που οι μεγάλοι μιντιακοί όμιλοι και οι διαφημιστές δεν ενδιαφέρονται για το λαϊκό ρεπερτόριο, τα «ηνία» του ανταγωνισμού στην Αθήνα έχουν αναλάβει ορισμένοι μη αδειοδοτημένοι σταθμοί. Όπως π.χ. ο 106.5 FM («απόγονος» επιτυχημένων σταθμών του είδους όπως ο Μινόρε 104.3 και ο Digital 106.7), ο «Λίγα λόγια και με νόημα» 99.8 (ο παλιός Άστρο FM) και ο Πειρατικός 99.5, μαζί με άλλους που εκπέμπουν πιο περιστασιακά σε διάφορες συχνότητες της μπάντας. Ο ανταγωνισμός μεγαλώνει ακόμα περισσότερο αν συμπεριλάβουμε και τους πιο παραδοσιακούς όπως ο Blackman 103.3, ο Λύρα FM 91.4 και ο Κρήτη FM 87.5. Σταθμοί με μεγάλη απήχηση, των οποίων οι ακροαματικότητες δεν αποτυπώνονται στις επίσημες λίστες της MRB.

Τέλος, στην περιφέρεια, το λαϊκό ραδιόφωνο έχει κάπως καλύτερη θέση στον γενικό ανταγωνισμό. Στις περισσότερες μεγάλες πόλεις λειτουργεί τουλάχιστον ένας αδειοδοτηθέντας σταθμός του είδους, είτε από κάποιον απλό ιδιώτη είτε από όμιλο, ενώ υπάρχουν και ουκ ολίγοι παραδοσιακοί. Ένα παράδειγμα για το πόσο μεγάλη απήχηση έχουν τα λαϊκά ραδιόφωνα στην περιφέρεια, είναι ο Λαϊκός 87.6 της Θεσσαλονίκης. Σε μέτρηση που διεξήχθη μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, ο σταθμός ήταν 6ος στο σύνολο και δεύτερος ανάμεσα σε όλους τους ελληνικούς, με ποσοστό που «άγγιξε» το 10%.