Το σκηνικό «ξαφνικής» επανεμφάνισης του κλεμμένου Πικάσο

Το σκηνικό «ξαφνικής» επανεμφάνισης του κλεμμένου Πικάσο
Ακολουθήστε μας στο Google news

Το πάντοτε καλά ενημερωμένο kosmodromio.gr τα έγραφε εδώ και μήνες...

29 Ιουνίου 2021

Διαβάστε μερικά αποσπάσματα από το ρεπορτάζ του, που δημοσιεύτηκε στις 12 Φεβρουαρίου.

Στις 10 Φεβρουαρίου, δημοσιεύτηκε στο «Πρώτο Θέμα» ένα κείμενο που σχολιάστηκε από τους γνωρίζοντες την υπόθεση της κλοπής του 2012 τουλάχιστον ως ιδιαίτερα παράξενο. Ούτε λίγο ούτε πολύ στο δημοσίευμα αυτό προαναγγέλλεται τρόπον τινά η… αιφνίδια επανεμφάνιση του κλαπέντος πίνακα του Πικάσο, εν όψει, μάλιστα, των εγκαινίων στις 25 Μαρτίου της εδώ και χρόνια τελούσας υπό κτιριακή επέκταση Εθνικής Πινακοθήκης.

Στο δημοσίευμα παρατίθεται και κάλεσμα δικηγόρου και συλλέκτη έργων τέχνης προς τους δράστες της κλοπής να επιστρέψουν τον πίνακα! Παραθέτουμε επί λέξει: «Δεδομένου ότι η οικονομική αξία του έργου είναι μηδαμινή για οποιονδήποτε ιδιώτη, αφού ούτε μπορεί να πωληθεί σε δημοπρασία ή κατ’ ιδίαν, ούτε να αποκτηθεί με χρησικτησία μετά από 20 έτη, θεωρώ ότι οποιοσδήποτε το κατέχει σήμερα, προκειμένου να αποφύγει μελλοντικές καταδίκες αυτού ή των οικείων του, έχει κάθε συμφέρον να το επιστρέψει στον ελληνικό λαό. Για τον λόγο αυτό θέτω στη διάθεση οποιουδήποτε έχει σχετικές πληροφορίες τις υπηρεσίες του δικηγορικού μου γραφείου, χρηματοδοτώντας προσωπικά οποιεσδήποτε ενέργειες απαιτηθούν, για να εξασφαλιστεί η παρουσίαση του έργου με αριθμό στα εγκαίνια της Νέας Εθνικής Πινακοθήκης».

Το παράξενο αυτό δημοσίευμα δεν έμεινε, όμως, χωρίς συνέχεια. Τη σκυτάλη πήραν, στις 12 Φεβρουαρίου τόσο η κρατική ΕΡΤ όσο και το συγκρότημα Μαρινάκη. Αμφότερα, τα σχετικά ρεπορτάζ έχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν ένα περιπετειώδες και ευπώλητο αφήγημα: αλλοδαπούς κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου, μυστηριώδεις ιδιώτες εμπόρους έργων τέχνης, αστυνομικές έρευνες των αρχών και της ΕΥΠ, αδιέξοδα, ανατροπές και, στο βάθος, επανεμφάνιση του πίνακα πριν από τα εγκαίνια της Εθνικής Πινακοθήκης…

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη φρόντισε, για λόγους που τώρα μπορεί να γίνουν περισσότερο κατανοητοί, στο νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα για την αναδιοργάνωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων να προστεθούν δύο ενδιαφέρουσες νέες διατάξεις.
Η πρώτη (άρθρο 54) προβλέπει τη χορήγηση χρηματικής αμοιβής σε όποιον συμβάλλει στην ανάκτηση μνημείων, τα οποία κατέχονται παρανόμως, με μια διαδικασία που ορίζεται ως “απόρρητη και εξαιρείται από κάθε υποχρέωση δημοσιότητας, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης”.
Η δεύτερη διάταξη (άρθρο 55) προβλέπει τα εξής: “Οι συμβάσεις που αφορούν στην παροχή υπηρεσιών μεταφοράς, συσκευασίας και ασφάλισης ανακτηθέντων, ύστερα από παράνομη διακίνηση, πολιτιστικών αγαθών στο πλαίσιο δικαστικού ή εξωδικαστικού συμβιβασμού, στο οποίο τίθεται όρος εμπιστευτικότητας μεταξύ των πλευρών, είναι απόρρητες και εξαιρούνται όλων των προβλέψεων δημοσιότητας (Διαύγεια, ΚΗΜΔΗΣ, ΕΣΗΔΗΣ), ανεξαρτήτως της αξίας τους”.

Μερικοί ευφάνταστοι έχουν ήδη φτιάξει το σενάριο: οι έρευνες για τον εντοπισμό του κλαπέντος πίνακα του Πικάσο θα δώσουν ξαφνικά καρπούς, μετά από τις “συντονισμένες”, ασφαλώς, κινήσεις των διωκτικών αρχών, της υπουργού Πολιτισμού, της μόνιμης διευθύντριας της Πινακοθήκης και άλλων υπηρεσιακών παραγόντων αλλά και ιδιωτών, που όλοι μαζί θα αλληλοσυγχαίρονται για την μεγάλη “εθνική επιτυχία”,