Πολλοί, πάρα πολλοί, στην Ελλάδα έψαξαν να βρουν αντιστοιχίες με τη δική μας δημοσιογραφική και πολιτική ζωή.
10 Ιανουαρίου 2022
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
1) Η ταινία είναι μία καλή κι ενδιαφέρουσα παρωδία, βλέπεται ευχάριστα δίχως να είναι τίποτε το σπουδαίο. Προφανώς και αποτελεί μία καλοφτιαγμένη αλληγορία γι αυτό και πολλοί αναγνώρισαν πολιτικούς ή δημοσιογραφικούς αντίπαλους στα πρόσωπα-ρόλους του φιλμ.
2) Οσο η ταινία παιζόταν στους κινηματογράφους κανείς δεν την είχε πάρει χαμπάρι. Οταν ανέβηκε στο Netflix έγινε ο κακός χαμός. Αλλάζουν τα πράγματα, εννοείται. Ωστόσο ο Spiderman έκοψε στα multiplex εισιτήρια με νούμερα που θυμίζουν άλλες, καλές, εποχές.
3) «Η νέα ταινία του Netflix θυμίζει meme στο Facebook, παρά πολιτική σάτιρα. Η σάτιρα που δημιούργησε απέχει μόλις λίγα βήματα από την παρωδία και από το να γίνει ανυπόφορη», η άποψη του ΣΚΑΪ, μέσω αναδημοσίευσης από άλλο site. Αγρίεψαν στο Φάληρο, γιατί άραγε; «Ταινία για γέλια ή για κλάματα;» αναρωτιούνται στο Protagon.gr.
4) Είναι αλήθεια πως οι δύο τηλεοπτικοί παρουσιαστές θυμίζουν σε πολλά δημοσιογράφους της ελληνικής τηλεόρασης. Και δεν μιλάμε μόνο για τις εκπομπές τύπου Μενεγάκη, Μελέτη, Σκορδά, Τσιμτσιλή κ.ά, αλλά κι εκπομπές τύπου Καμπουράκη, Μάνεση κ.ά.
5) Η Βασιλική Σουλαδάκη από το axianews.gr αναγνώρισε τον Αλέξη Τσίπρα: «Ο Τσίπρας θα καταργούσε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο. Για Τραμπ: "ο τρόπος που αντιμετωπίζει την πολιτική μπορεί να μοιάζει διαβολικός αλλά είναι για καλό". "βεβαίως, δέχομαι το ρίσκο". "Ξεστοκάρουν". Don't look up σίγουρα. Ο ρόλος της Μέριλ Στριπ θα του ταίριαζε».
6) Ενώ ο Γιάννης Μυλόπουλος στο tvxs.gr, βρίσκεται στην αντίθετη όχθη: «"Τόσα εκατομμύρια δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε στα ελληνικά ΜΜΕ για να ελέγχουμε το επικοινωνιακό τοπίο, και θα τη… βρούμε τώρα από το Netflix;", είναι βέβαιο ότι θα σκέφτηκαν όσοι ενοχλήθηκαν από το Don’t Look Up».
7) Αυτό πάντως που βγήκε ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος, στο facebook, να γράψει για την ταινία επιδεικνύοντας ταυτόχρονα και τη θρησκευτική του πίστη, δείχνει έλλειψη σοβαρότητας και άφθονο πολιτικαντισμό: «Για εμένα η πιο αληθινή, συγκινητική και στοχαστική στιγμή της ταινίας σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση, είναι το σημείο που η ομάδα των επιστημόνων ενώνει τα χέρια μαζί με την οικογένεια του πρωταγωνιστή και προσεύχεται στο Θεό. Αυτό είναι και το μεγαλείο της πραγματικής επιστήμης, ότι δεν διακατέχεται από βεβαιότητες, δόγματα και αφορισμούς». Βοήθειά μας. Λέει και κάτι ακόμα για να δικαιολογήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη: «Το βρήκα διασκεδαστικά μελαγχολικό και επίκαιρο. Αν μη τι άλλο μέσα στην πανδημία ζήσαμε το ακριβώς αντίθετο, την σχεδόν απόλυτη συμπόρευση δηλαδή των κυβερνήσεων με τους επιστήμονες. Γι’αυτό και δεν μπορώ να κρύψω ότι μπερδεύτηκα λίγο με κάποιους φίλους που εκθειάζουν μεν την ταινία και ταυτόχρονα διαφωνούν με την εισήγηση των ειδικών επιστημόνων να ανοίξουν τα σχολεία την επόμενη εβδομάδα».
8) Στο Twitter μας έπιασαν τσακωτούς: «Το να πω για την ψυχαθητικά εμμονική απέχθεια και την αποτροπή καναλιών, ιστοσελίδων, δημοσιογράφων να μην δούμε την απαίσια ταινία "Don't look Up" για 2η φορά είναι περιττό. Είδαν οι δημοσιογράφοι μας μάλλον τα μούτρα τους στην ταινία».
9) Οπως λέει και ο @adiasistos, με διάθεση παρωδίας κι αυτός με τη σειρά του, «η καλύτερη στιγμή της ταινίας Don't Look Up είναι εκεί που οι δημοσιογράφοι γελάνε δυνατά με όσα λένε οι επιστήμονες. Μας δείχνει έτσι πως το γέλιο είναι το σημαντικότερο πράγμα σε δύσκολες καταστάσεις».
10) Μία ταινία είναι, ας χαλαρώσουμε.
